(Öncelikle Kiraz'ın dış görünüşünü değiştirdim bundan sonra bu kişi olarak anlatılacak)
:]
Kiraz Aydın'ın Güncesinden
Ben Kiraz, ailesi tarafından sevilmeyen Kiraz. Sekiz yaşımda annem ve babam beni sevmemeye başladı, yada hiçbir zaman zaten istememişlerdi.
Şimdi on altımdayım, o lanet yaşımdayım. Bir pisliğin iğrenç elleri değdi tenime. Aileme söylersem korurlar beni sanmıştım. Kızdılar bana, babam bana tokat attı. Annem ise "Kirli bir çocuk istemiyorum" dedi. Ağlayamadım bile. Küçükken kendime verdiğim bir söz yüzünden ağlayamadım bile.
Acımasızdı insanlar ve ben bunu görüyordum.
Acımasızdı insanlar ve ben bunu yaşıyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kiraz Aydın
~~~
Uyandığımda yine aynı odadaydım, rüyamda gördüğüm şeyler yüzünden nefes nefese uyanmıştım. Dün gece yaşadıklarım aklıma gelince endişelenmeye başladım. Doğrulup odaya bir göz attım, tek başımaydım.
Bunu fırsat bilip hemen ayağa kalktım, kaçabilirdim. Pencerenin olduğu tarafa gittim. Kulpu olmayan bir pencereydi bu, nasıl açabilirdimki? Saçmalık kulpsuz pencereyse neden var süs mü bu.
Sinirlendiğim için duvara bir tekme attım, ama zararlısı ben çıktım ayak baş parmağımı acıtmıştım. Umarım kanamamıştır. Ayağımı tutarak zıpladığım için tek ayakla duramadım ve dolaba çarpıp yere düştüm.
Dolap sallanmaya başladı, düşecekti. Düşmek üzereyken birisi onu tuttu, onu tutan kişiyi gördüğümde şaşırdım.
Bu sözde kahramanımdı. Dolabı yerinde durdurdu ve yanıma gelip diz çöktü. "Duvara tekme atmadan önce iki kez düşün bir dahakine, ayrıca pencereden istesende kaçamazdın. İkinci kattan aşağıya atlayacak kadar çılgın değilsen tabii."
İkinci katta olduğumuzu bilmiyordum, zaten pencereyi açıp aşağıya baktığım anda vaz geçerdim kesin. "Neden beni öldürmedin?" öldüreceğini söyleyip yapmamıştı bunu.
Onunda bana verecek bir cevabı yoktu. Sustu ve gözlerime baktı. Neden öyle bakıyordu? Neden.
Güvenebilirim sandım, kahramanım sandım, beni kurtaracak sandım. Ne kadar zayıf ve aciz biriyim. Gerçekten birisinin beni koruyacağına inandım. Gerçekten birisinin beni kurtaracağına inandım. O beni kurtardı, evet isimsiz sözde kahramanım beni kurtardı. Fakat kurtarmasının nedeni kendi zevki içindi. Beni öldürüp, ölürken izleyecekti ve bundan zevk alacaktı.
