" Daha iyimisin "
" Teşekkür ederim sana bir şey demezler demi "
" Hayır , hayır merak etme sakın, öyle bir şey olmaz "
Kaptanın anos sesiyle irkildik ikimizde iniş yapıyorduk gözlerim tekrar dolmaya başlamıştı ama güçlü durmam gerekiyor herşey için
" Geldik çantan herşey içinde merak etme ama hattını yok ettiler haberin olsun seni tanıdığıma çok memnun oldum çilay görüşmek üzere "
" Hey dur adını bile sormadım "
" Şeyma ben gitmem gerek çilay görüşürüz"
" Görüşürüz "
Uçak yerdeydi yiğitti büyük ihtimalle ama yine de emin değildim çünkü yiğit böyle bir şey yaparmı yapmaz diyordum kendi kendime, yanıma gelen aynı adamlardı ağızlarının ortasına çarpasım vardı adam bana vursa yerden kalkamam ..
"Gidelim patron sizi bekliyor "
"Kim bu patron patronmuş yesinler onun patronluğunu gerizekalı"
" Adam üzerime yürüdüğünde yanındaki kolundan tuttu "
" Patron duymasın yoksa ölürsün "
Götürün beni artık gitmek istiyorum arkamdan yürüyorlardı kocaman iri yarı adamlar ödüm kopuyor resmen arabaya bindiğimde beni kim karşılayacak acaba ,belki patron dedikleri şahıs ama kimse yoktu tek başıma köşeye geçip oturdum o kadar üşüyordum ki anlatamam kaban vardı üstümde ama donmak üzereydim yanımda oturan adam arabayı durdurup bi mağazaya girdi elinde battaniye vardı.
Arabaya binip bana doğru uzattı teşekkür edip açıp üstüme attım az da olsa ısınmıştım gözlerim yavaş yavaş kapanmıştı uyandığımda karanlık bir odada yatağın üzerindeydim akşam olmuştu kalkıp elimi uzatarak ışığı bulmaya çalışıyordum sondunda buldum dedim bağırarak açınca karşımda duruyordu koltuğun üzerdinde bana bakıyordu yiğitti hayatımın şokunu yaşıyordum şu an, hala bana bakıyordu yeşil gözleri kesintisiz tüm bedeni mi inceliyordu arkamı dönüp gözyaşlarımı silmeye çalışıyordum bana bunu yapması canımı yakmıştı ailemi yerlebir etmişti.
Bi an da doğrulup bana doğru yürüdü o bana doğru yürüyordu ben bi adım geriye gidiyordum bana bunu yapan adam herşeyi yapabilirdi ondan korkmam için bir sebep vardı .
Bunu kendisi yapmıştı aramızda sadece bir adım vardı bir adım daha atınca aramızda sadece nefes alışveriş seslerimiz vardı.
Yüzüne bakmadım bakmayacaktım bu ona olan nefretimi anlaması için yeterdi elini yanağıma koydu başımı kendisine bakmam için kaldırıyordu izin vermiyordum elini yanağımdan çekip kapıya yöneldim kitliydi.
" Aç şu kapıyı " yüzüne bile bakmıyordum
" Yüzüme bak Çilay "
" kapıyı aç dedim sana" ona doğru dönüp bağırmaya başladım
" Seni , seni tanıdığım güne , seninle konuştuğum her güne lanet olsun sen bana bunu nası yaptın ya ailemi yerlebir ettin annem kahrından kendinde bile değildir babam mahvolmuştur neden ya neden iğrençsin tamam mı senden nefret bile etmiyorum defol git yanımda durma seninle aynı havayı bile solumak istemiyorum çık defol dedim sana"
Gözlerinden akan yaşları görünce daha fazla ağlıyordum bana sarılmak için hamle yaptığında onu itirek uzaklaştım ondan .
" Sadece bi kere Çilay defolup gidicem yanında durmayacağım söz veriyorum bi kere sarılayım sadece bi kere "
" asla ama asla bana sarılmana izin vermeyeceğim ne sandın sen seni görünce yumuşayacağımı mı bunu mu düşündün sen "
Kahkaha atıp atıp duruyordum yanıma gelip kolumdan tuttu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAVİ VE SONSUZ
Romance" Ay çilay'a onu ne kadar çok sevdiğimi söyle " Demişti ,beni dolunaya anlatmıştı...
