MAVİ VE SONSUZ

İntikam

Sofrada bile kahkaha atıyorduk çok güzel bir ortamdı ama bir kaç gün sonra gidiyordum burdan ve üzülmemek elde değil her yerde anım var ve bırakıp gitmek çok zor yiğiti dinlemem gerekiyor onu ne zaman dinlemesem başıma hep bir şey geliyor, mustafa ağbey elinde bir sürü hediyelerle gelmişti abisi çok tatlıydı bana bile almıştı, kendimi yabancı hissetmemem için ellerinden geleni yapıyorlardı teşekür etmek az kalırdı<>

Ben ve yiğit kahve alıp terasa çıktık sen şimdi görürsün gününü sen dur ben hamağa uzanırken oda yanıma geldi ben kalktım şok olmuştu ne oluyor çilay der gibi bakış atıyordu oda uzanmadı kalkıp yanıma geldi yüzüne bile bakmadım..

"Çilay bir şeymi yaptım istemeden"

"Yiğit ben ayrılmak istiyorum" kekeliyordu kahveyi masaya bırakıp daha çok dibime girdi ellerini yüzüme koydu...

"Çilay kendine gel ben naptım ki beni bırakamazsın değil mi"

"Ya yiğit ben yapamıyorum"

Bir kaç dakika sustuk şaka diyecektim ama bir türlü konuşmuyordu bi anda döndü ve kabul etmiş gibi bir hali vardı kahkaha atmamak için zor tutuyordum kendimi .

"Peki sen nası istiyorsan öyle olsun"

"Şakaaaaaaa ahh böyle kalırsın işte"

"Çilay manyakmısın sen kafayı yedim ya offf böyle şaka mı olur "

"Olurmuş demek intikammmm"

"Sakın çilay bu sondu"

"Hıhııı okeyy"

"Bak beni delirtme yemin ederim öperim seni "

"Öpme"

"Öperim"

"Öpemezsin"

"Sen beni öpeceksin zaten"

"Hıhhıı öperim"

"Göreceksiniz hanımefendi hemde bu gece"

" Aynen haklısın hadi kahveni iç soğumasın"

Başını omzuma koydu beraber gökyüzünü izlemeye başladık bi anda hapşurdu ne hasta olmuş olamazdı elimi alnına koyunca ateşide baya vardı yatağa uzatıp bi parça bezi ıslatıp alnına koydum bi anda nası bu kadar ateşi çıkabilir ya şaka gibi hala ateşi düşmemişti tekrar tekrar ıslatıp alnına koydum ateşi az da olsa normalleşmişti aşağıdan ilaç alıp içirdim yanına uzanıp saçlarını okşadım sanki ben hastaydım cidden yanağına öpücük konurup başımı göğsüne koydum o kadar sıcaktı ki yanağım yanıyordu akşama kadar aynıydı ilaçtan sonra kendine geliyordu yavaş yavaş ne olmuştu birden ya kafayı yemek üzereydim bi anda ateş çok saçma müjgan hanım annesi gelip kontrol etti ve iyi olduğunu söyledi iyiydi evet sabaha nazaran baya iyiydi annesi odadan çıkınca dudağına hafif bir öpücük kondurunca gözlerini hafif araladı <>

"Bak demiştim öpeceksin diye"

"Sen iyileş her gün öpeceğim seni birtanem"

"Ay tenli prensesim hergün mü?"

"Söz hergün hatta şu an" deyip dudaklarımı dudaklarına bastırdım karşılık vermek için çırpınıyordu ama vücudu çok yorgundu elimi tutup koynuna aldı öyle uyumuştuk<>

3 gün sonra

Bavullarımzı hazırlayıp kahvaltıya inmiştik ben hala gidio gitmemek için tereddüt ediyordum çünkü farklı bir yer , farklı yaşam ,farklı okul alışmak çok zor olucak benim için eminim ama yiğit yanımdayken çözemeyeceğim hiç bir şey yok işte buna adım gibi eminim<>