[11, yenilmeye hazır korkular]

204 26 66
                                    

bölüm şarkımız:

sweatcult - ıf u wanna stay ✨

“gözlerin kaç gece eder
dudakların kaç karanfil”

“gözlerin kaç gece ederdudakların kaç karanfil”

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

🍷

"Ben halledebilirdim, gerçekten inatçısın."

"Yemek yapmada iyi değilim diye bulaşmamıştım ama bu kadarına yardım edebilirim."

Yemeğin ardından geçen uzun bir süre sonunda Chan herkesi sırayla geçirmişti. Minho ve Jisung ertesi gün olan randevuları için dükkanda işleri olduğunu söyleyerek hemen kalkmışlardı. Changbin'de onlarla birlikte kalkarken Seungmin ve Felix'i bırakmayı teklif etmiş ama Seungmin biraz daha Chan ile vakit geçirmek istediği için yürüyebileceğini söylemişti. Şimdiyse birlikte bulaşıkları halletmek üzerelerdi.

"Benimle vakit geçirmek için bulaşık yıkamayı bile göze alıyorsun demek."

Chan gülerek Seungmin'le dalga geçtiğinde Seungmin reddetmeden başını sallamıştı.

"Hoşuna gitti bakıyorum da."

"Fazlaca hem de."

İkili birbirlerinin açıksözlülüklerine güldükten sonra Chan'ın yönlendirmesiyle odasına geçmişlerdi. Yayın günü olduğu için açıp açmayacağını merak ediyordu Seungmin. Belki o gittikten sınra açardı.

"Birlikte yayın açalım ister misin?"

Beklemediği yerden gelen beklemediği soru küçüğünü şaşırtırken ufak bir çekinceyle başını olumsuz anlamda salladı. Chan'ın yüz binlerce fanı ve milyonlarca takipçisiyle tanışma gibi bir niyeti yoktu çünkü sosyal medya ve takıntılı insanlar öyle korkunçtu ki bu yayının ardından alacağı mesajları tahmin edebiliyordu genç adam.

"Görünmene zaten izin vermeyeceğim Seungmin. Sadece kamera arkasında bana eşlik etmek ister misin diye soruyorum. Seni aniden kocaman bir topluluğun önüne çıkarmam."

"O zaman güzel bir fikirmiş."

Memnun bir şekilde gülümsediğinde Chan da gülmüş ve önce kamera açılarını sonra da Seungmin'in görünmeyeceği alanları ayarlayarak sandalyesine oturmuştu. Kameradan görünmese de fark ettirmeden Seungmin'i en iyi görebileceği yere oturttuğunda kendi kendine sırıtmaya devam ediyordu.

Birkaç saniye sonraysa yayını başlatmış ve her zaman olduğu gibi hoş geldiniz diyerek karşılamıştı karşısındakileri. Kimi zaman kötü niyetli insanlar çıksa da genel olarak kitlesini sevdiğini ve değer verdiğini söyleyebilirdi Chan. Sık sık yaşadığı olumsuz şeylerden, ki bunların en başını hastalıkları çekiyordu, onu bu kötü hislerden sıyıran insanlardı buradakiler. Bazen gerçekten minnettar hissediyordu.

agoraphobia | chanmin Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin