The Paragon Woman's Sweet Mistake

Chapter 1

Chapter 1

Nagising si Maricris dahil nakaramdam siya ng uhaw, pag bangon niya at pagmulat ng mga mata, nakita niyang wala siya sa loob ng kanyang silid. At do'n napansin ang mga damit na nakakalat sa sahig.

Nagtaka siya bigla at napatingin sa katabi, she gasped when she saw Kai sleeping next to her, naked.

Sinilip niya ang katawan nito sa ilalim ng kumot at lalong nanlaki ang mga mata, Kai is really naked under the quilt.

"Oh no, oh no... please, this is just a dream, please..."

Maricris closed her eyes and opened it again, the man next to her moved a little but still asleep.

"This is... real... Oh, no.... Oh, no..." She's now in panic mode, who wouldn't? She's trying to remember what happened last night, but she can't remember all the details. The only thing she remembered is that Kai and she were drunk and kissing on the balcony. The rest are history.

Nasa bahay pa man din nila sila.

"I need to move..."

Umalis na siya sa kama at hinila ang kumot para takpan ang katawan, wrong move dahilan para makita niya ang buong katawan ni Kai at ang matambok nitong pwet.

Lord, sorry for the things I've done. This is a mistake, a big mistake. I'm sorry, I'm sorry. Ani sa isipan.

Mabilis na nagbihis si Maricris at lumabas agad ng silid, hindi na niya tinakpan pa ng kumot ang natutulog na Kai.

Inayos niya ang sarili, bago siya magpunta sa kusina, nando'n ang kanyang dalawang kapatid na babae, na sina Maria Franchesca o mas kilala bilang Ria at si Maria Leonora na mas kilala bilang Marle. Nag-aalmusal na ang dalawa.

"Nandito ka pala sa bahay, hinahanap ka pa kagabi nina mama at papa, ipapakilala sa'yo anak ng kagawad, si Darwin. Nasa'ng silid ka?" pagtatanong ni Marle pagkahigop ng kape.

"Diyan, diyan lang."

Umupo na si Maricris sa tabi ni Ria.

"Kung diyan diyan lang eh bakit 'di ka nila mahanap? Pati si Kai, hinahanap na rin ni Auntie Vie, 'di pa raw nagpapakita sa kanya simula kagabi."

"Ah," tumikhim si Maricris. "hindi ko alam ba't 'di ako makita, maaga akong natulog na kagabi, eh."

Sa 'di malamang dahilan ay bigla siyang kinabahan. Pinagkatitigan siya ng dalawang kapatid.

"Sure ka? Baka mamaya, sa ibang kwarto ka pala nando'n, ah."

"Oo nga."

"Sure ako."

Dumampot siya ng tinapay at nagsimula na rin kumain. Last night is the birthday party of her abuelo, at nakaugalian na sa probinsiya na iimbita ang mga kakilala nila. Since her abuelo is famous, marami ang dumalo sa bahay nila. And last night, Maricris was supposed to meet Darwin Alvarez, ang lalaking gustong ipakasal sa kanya sa future.

Maricris doesn't like that idea, kaya maaga siyang nagpunta sa isang silid at nagkulong at uminom ng alak. And then, Kai came into the picture. Nilabas niya ang saloobin sa lalaki hanggang sa malasing na rin 'to at 'yon na, may nangyari na sa kanila.

Kai Ryc Suarez is the bastard next door, her childhood friend and the man she rejected twelve years ago. But Kai is like before, walang tanim na galit sa kanya 'yon nga lang, lagi pa rin siya nitong inaasar, kinukulit at ginugulo. And now that they're twenty-six years old, Kai is still the same.

Maya-maya pa ay bumaba na rin ang lalaki, naka pants na lang at walang damit pang itaas.

Nang magsalubong ang mga mata nilang dalawa, parehas silang natigilan. Kai is the one who averted the gaze.

"Tinapay, Kuya Kai?" si Marle.

"No, thanks, Kape na lang."

Umupo si Kai sa tabi niya at kinuha ang kape na nasa harap ni Maricris at 'yon ang ininom. Medyo may kalamigan na rin. Maya-maya bumulong 'to kay Maricris.

"Iyan ang damit ko, suot mo."

Nabilaukan bigla si Maricris sa narinig. Hinampas agad ni Kai ang kanyang likod nang malakas dahilan para mawala ang tinapay sa lalamunan.

"U-Umalis ka sa tabi ko!" pinanlakihan ni Maricris ng mga mata ang lalaki.

Ngumisi lang si Kai at ginulo ang kanyang buhok, sumisipol na umalis sa loob ng kusina.

Mas lalong sumakit ang ulo ni Maricris at napatingin sa suot na damit, kakamadali kanina, mali ang naisuot na damit na. Hindi niya alam kung napansin ba 'yon ng dalawang kapatid pero pinapanalangin na sana ay hindi.

"We want you to meet Darwin again, sa plaza. Mamayang gabi, Maricris." ani ng kanyang Ina.

"Darwin is a good man, a truly gentleman. He's a man full of principle and a man with a virtue. Bagay na bagay siya sa'yo, 'nak." ang kanyang Ama naman.

Ngumiti na lang si Maricris, gustong mapangiwi pero 'di magawa.

After all, she's the eldest and she's the paragon. Kailangan manatiling masunurin sa magulang. But she's tired, and she doesn't want to meet Darwin. Hindi pa siya ready na makipagkilala sa lalaki.

But her voice isn't her voice, she can't even say 'no' to her parents. Sa simula pa lang, malaki na ang expectation nila para sa kanya, and they also expect from her na si Darwin ang makakasama sa future.

But she's no longer a virgin, she's nothing but a failure.

Isang araw na ang nakakalipas pero laman ng isip niya si Kai pati ang hubad na katawan nito. Mali man pero 'yon ang iniisip pa rin niya hanggang ngayon.

Malaki na ang pinagbago ng kababata simula nang magmatured sila, and Kai is turned into fine man.

"Don't forget to meet Darwin at the plaza tonight, 'nak, okay? We will expect you to bring him home."

"Yes, ma."

Tumayo na si Maricris mula sa pagkakaupo, nasa lanai sila ngayon at ang dalawang kapatid na babae ay may pinuntahan. Minsan, naiinggit siya sa mga kapatid dahil nagagawa nila ang mga gustong gawin habang siya, ito, nahihirapan umalis sa expectation ng magulang.

She went to her room, and there, she silently started crying.

Being the eldest daughter is hard. May boses ka nga pero 'di mo naman 'yon magamit sa loob ng bahay. You must endure things; you must hide your pain and tears. You must live with your parents' expectations. Maricris wanted to be independent, pero ang mga magulang may ayaw.

"Sana hindi na lang ako panganay, sana may ate o kuya pa kami. Ang hirap." she whispered through the wind. Then she remembered what Kai said to her the other day.

"I'm not in a position to tell you this but show them what you really want in life. Be selfish sometimes, okay? Hindi 'yon masama. Lalo na kapag sobra na. Hindi panghabang-buhay ay ganyan ka, Maricris. That's your own life, make a decision and enjoy your life, be rebel once. Stop being a paragon, 'di na kaya ng katawan mo 'yan. You're pushing yourself too hard, Maricris. You deserved the world, kahit minsa'y isipin mong maging malaya."