KOLPA~ HİÇ BİTMEZ BU MASAL
Dönüm noktası.... Her insanın bir dönüm noktası vardır. Her şeyi fark ettiği,neyi doğru neyi yanlış yaptığını anladığı, ve birdaha aynısı olmayacağına söz verip ama bazen herşeyin çok geç olduğu zaman. Dönüm noktası...
Benim dönüm noktam da buydu işte. 12 OCAK GECESİ.
Karşımdaki maskeli adamla birbirimize bakarken bunu daha net anlıyordum.
Onla biraz daha bakıştıktan sonra gözlerini benden ayırdı, kardeşlerime baktı. Bende yanındakilere baktım. Kız olanlar erkek olanlardan daha şaşkınlardı ama sebebini bilmiyordum.
Gözleri birkaç saniye kadar kardeşlerimde oyalandıktan sonra yanındakilere baktı ve göz kırptı. Diğerleri o göz kırpınca kafalarını salladılar ardından yavaş yavaş bize doğru yürümeye başladılar. O sırada benim beyin nöronları daha yeni çalıştı ve geriye doğru adım atıp koşmaya hazırlandım arkamı döndüğümde onun sert sesini duydum.
"Sakın tek bir adım dahi atma!"
Ben kimsenin sözünü dinlemezdim. Ne yapmak istediysem ona göre davranırdım. Ama öyle bir ses tonuyla konuşmuştuki adımlarım anında kesildi ve ben yine donma eylemine geçtim. Malum bi takım göt korkuları...
Abimlerin ve Yeşil'in gıkı çıkmıyordu. İlk defa bu kadar korkmuşlardı. Bu korku, korku filmi izlerken ki gelen korku değildi. Bu sefer korku filminin karakterleri bizdik. Ve, 'kestik' diyerek bizi normal hayatımıza tekrar devam ettirecek bir yönetmenimiz bile yoktu. Bu filmin senaristi de yönetmeni de bizdik...
Bi ıslık sesi duydum. Maskeli adam belirli bir ritimde ıslık çalarak yanıma doğru geliyordu yavaş yavaş...
Arkamı dönemiyordum. Çok korkuyordum ama ne suratımda ne vücudumda korkunun izi vardı. Dışarıdan bakan beni hiç korkmuyormuş zannedebilirdi. Fakat önemli olan benim ne hissettiğimdi ve ben korkuyu hissediyordum. Ne kadar harika değilmi!
Yalnız en bilindik birşey vardıki oda 'korkunun ecele faydası yoktu' Yavaşça arkama döndüğümde ve onu tam arkamda gördüğümde neredeyse bayılacaktım. Resmen korku filminin içinde gibiyim. Hani şu salak karakter arkasını dönerde arkasında canavar vardırya işte o sahne. Evet arkadaşlar burda ki salak karakterde benim herkese selamlar.
Fakat şunuda söylemeden edemeyeceğim. Adam bir korku filmi karakteri olamayacak kadar yakışıklı görünüyordu hani... Ne anlatıyom lan ben!
Gözleri sırıttığı için kısıldı. Bu göz kısılması bana birini hatırlattı. Beni önüme döndürdü. Ardından açılan ve önüme düşen saçlarımı arkaya attı. Sonra gözlerimin içine baktı.
Gözlerim ve dudaklarım aynı anda açıldı. Ne oluyor lan ben anlamıyom!
Yeşil de benim gibi ne olduğunu anlamıyormuş bir şekilde korkuyla titreyerek bize bakıyordu .
Şaşkın gözlerimi abilerime ve Yeşil'e çevirdim.
Yeşil korkuyla ne yapacağını bilmiyormuş bir şekilde bize bakıyordu. Abimlere baktığımda ise ikisininde kaşları çatılmış bize baktığını gördüm. İkisinin de elleri yumruk olmuştu. Ve bu yumruklar her an bu maskelinin yüzünde patlayabilirdi. Ondan sonra biz de tahtalı köye. Allahım bismillah!
"Mavi sende var ,Göt korkusu"
"Seni hiç alakadar etmez iç ses"
Fırat abim bize ilerlemek istedi ama diğer maskeli erkek onun önünü kesti. Abim ise o önünü kesince durmak zorunda kaldı. Onlardan korktukları için değil bizim canımız için korktukları için. Diğer kızlar da onların etraflarını sardılar
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÖLGELERİN ARASINDA
Romance"İnsanlar gerçektende dedikleri gibi fotoğraflara benziyor, ne kadar büyütürsen o kadar kalitesi düşüyor" "Önemli olan o değil aslında,önemli olan siz o fotoğrafın içindemisiniz,önemli olan o!" 🦋🍀🌃🌙⭐️🍀🦋🎉🌙🌃🍀🦋⭐️🌃
