YEDİNCİ EV~GEZEGEN
"Sizinleyiz,artık hep beraberiz..."
Cevap verdikten sonra dudakları iki yana kıvrıldı. Gülümsemesi beni mest ederken o diğerlerine döndü. Geniş bir şekilde sırıttılar. Sanki çok önemli birşeyi başarmış gibi...
Gökhan ve Fırat abim bana, anlam veremiyormuş gibi bakıyorlardı. Büyük ihtimalle bunu neden yaptığımı sorguluyorlardı. Yeşil ise bu çocuğun benim hoşlandığım çocuk olduğunu anlamıştı. O yüzden sorgulamak yerine hafifçe tebessüm etmişti.
Fırat abimin dudakları aralandı ama sonra dudakları tekrar kapandı. Ne söyleyecekse yuttu.
"Öyleyse..." bakışlarımız ona döndü. " Aramıza hoşgeldiniz yeni gölgeler ! " yüzündeki genis gülümsemenin nedeni neydi ?
Gülümsemem tüm yüzüme yayıldı, içimde biriken heyecanla kafamı salladım.
Fırat abim arkamdan " Hoşbulduk. Ama birşey daha var! "dedi. Gülümsemem ağır ağır silindi. Ne diyecekti ki ? Suratı sertti.
Hepimiz abimin cümlesinin devamını bekledik. Abimse direkt ona bakarak cümlesini tamamladı.
"Teklifinizi kabul ettik tamam ama eğer birileriyle iş yapacaksak onların kim olduğunu bilmemiz lazım, bunu ben söylemeyeceğim herhalde değil mi ? Sadece bu işi ne için yaptığınızı bilmemiz yetmez , kim olduğunuzu bileceğiz! " dedi sertçe.
Gökhan abim ona hak verdiğini belli ederek kafasını aşağı yukarı salladı. Derin bir nefes verdim.
Rahatlamıştım. Endişelendiğim gibi cevap vermemişti. Anladığım kadarıyla o, abimlerle konuşmuş,bu işi ne için yaptıklarını anlatmıştı ve yaptıkları onlara yanlış bir iş gelmemişti. Sadece onların kim olduğunu öğrenmek istemişlerdi. Belki onlara hiç güvenemeyeceklerdi ama kim olduklarını bilmek içlerini biraz da olsa rahatlatacaktı.
Yeşil beni rahatlatmak için gülümsedi. Belliki o çoktan bu işi istemeye başlamıştı. Saatler önceki korku yoktu üzerinde.
Siyah saçlı kız sırıttı " öğreneceksiniz zaten yavas yavaş,merak etme. "
Fırat abim kıza kısa bir bakış atıp önüne döndü. Yanakları mı kızarmıştı onun. E tabi hayatında ilk defa biz dışında bir kızla konuşmuştu. Olabilirdi böyle şeyler canım.
Odadaki herkesin üzerinde gözlerimi gezdirdim. Yalnız fark ettiğim bi durum vardı ki oda diğer çocuğun Yeşil'le birbirine attığı bir saniyelik bakış.. Size ne oluyor lan!
Öksürmeye başladığımda çocuk gözlerini bana döndürdü sonra da gözlerini kaçırdı. Kaçır yoksa oyarım o gözleri! Yeşil gözlerini hafif açıp bana baktı Konuşacaz Yeşil hanım konuşacağız. Abimler öksürük sesini duyunca bize dönmüş ardından hiçbir şeyi anlamamış gibi ikimize bakmışlardı
"Merak etmeyin" maskelim konuşmaya başladığında Yeşil'le bakışmayı kestik "Zamanla birbirimizi tanıyacağız zaten Umay'ın da dediği gibi" Umay... Demek ismi buydu. Çok güzeldi. Çok yakışmıştı bu kıza..
Umay sırıtıp tekrar Fırat abime baktı. Fırat abim ise birdaha kıza bakmamaya yemin etmiş gibi başını önüne eğmiş ona bakmıyordu. Diğer çocuk kolunu Umay'ın omzuna attı.
"Ee şimdi ne yapacağız peki Azur.."
Azur,Azur,Azur....
İsmi... İsmi Azur muydu yani.. Telaffuzu... Telaffuzu çok güzeldi ve ona çok yakışıyordu. Bu ismi ilk defa duymuştum ve anlamını bilmiyordum. Ama ne olursa olsun bu isim artık duyduğum en güzel isimdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÖLGELERİN ARASINDA
Romance"İnsanlar gerçektende dedikleri gibi fotoğraflara benziyor, ne kadar büyütürsen o kadar kalitesi düşüyor" "Önemli olan o değil aslında,önemli olan siz o fotoğrafın içindemisiniz,önemli olan o!" 🦋🍀🌃🌙⭐️🍀🦋🎉🌙🌃🍀🦋⭐️🌃
