Selammmm🤗
Nasılsınızzz??Napıyorsunuz??
İzlemeleri kaldırsak mı??Keyifli okumalar🌸
Bu gün de kaç gündür yaptığım gibi yatağımda öylece oturmuş duvarı izliyordum.Bu bir kaç günde yıllarca kaldığım odanın duvarlarında çok şeyi fark etmişdim.Hafif çatları,kaba çukurları...
Ben öylece duvarı izlerken kapı açılmıştı.Gelen anamdı.
"Tuana ,kuzum, hazırlanmışsın işte.İnsene aşağı.Misafirler geldi bile.Ayıptır kızım bekletme insanları."
"Tamam ,ana"
Anam gittiğinde yatağımdan kalkmıştım.Şimdi aşağıya inecektim.Beni isteyeceklerdi.Babam beni verecekti.Her şey bitecekti ve beyaz kefenimi giyecektim.
Hayır ağlamayacaktım!
Kendimi zor tutsam bile...
Hayır göz yaşı akıtmayacaktım!
Göz yaşlarım firar etse bile...
Hayır isyan etmeyecektim!
İçimde fırtınalar kopsa bile...
Hayır mutsuz görünmeyecektim!
Ne kadar mutsuz olsam bile...
Hayır istemiyormuş gibi yapmayacaktım!
Ne kadar istemesem bile...
Yavaş addımlarla odanın kapısına doğru yürüdüm.Kapının önünde durub derinden bir nefes çektim içime ve kapıyı açıb koridora çıktım.Merdivenlerden indiğimde salondakıların sesini duya biliyordum.
Yapa bilirdim.
Yapacaktım!
Yapmak zorundaydım...Yaptım.Ağır addımlarla salona girdim.Ben salona girdiğimde her kes konuşmayı kesmişti.
Önce selam verdim sonra Avşin hanımın ve kardeşinin elini öptüm.Geçip teklik koltuğa oturdum.Kafamı kaldırmıyordum.
Halının üzerindeki dekorasiyonları incelemeye koyulmuştum ki, Avşin hanımın sesiyle kafamı kaldırdım."Gelinim pek de güzel olmuş ,MaşAllah"
demesine sahte bir gülümseme ile cevap verdim.
Yeniden halıyı incelemeye koyulacaktım ki,bir çift gözü fark etdim.
Baktığı yerleri delicek gibi bir güce sahip olan bir çift göz.
Bu adam...Bu benim evleneceğim adamdı...Çağan ağa...Bu adamın gözlerinden gözlerimi çektim.
Çektim.
Kaçırmadım
Gözlerimi ilk defadan kaçırarak korkak ve çekingen biri olmayacaktım.
Bakışlarından rahatsız olmuştum.Neydi bu adamın gözleri böyle?
Lazer falan mı?"Tuana, kızım hadi sen kahveleri yap misafirlere."
Anamın sözleri ile kalkıp salondan çıktım ve mutafağa geldim.
O ortamdan kurtulmam iyi olmuştu.Ortamdan mı?
Bir çift gözden mi?
Kahve takımlarını çıkardım.Kahveler de hazır olduktan sonra tepsiye koyub salona götürdüm.
İlk önce Avşin hanımın kardeşine,Avşin hanıma verdim.Daha sonra babama ,anneme,ağabeyime ve yengeme verdim kahvelerini.En sonda sıra ona gelmişti.Önüne gelip tepsiyi uzattığımda kahve bardağını almıştı."Teşekkür ederim" dedi kalın erkek sesiyle.
Hayır şu an kaba olmanın,sert davranmanın sırası değildi.O yüzden yüzüme yine bir sahte gülümseme kondurdum."Afiyet olsun"
Her kes kahvelerini içdikden sonra Avşin hanımın kardeşi söze başladı.
"Kahvelerimizi de içtiğimize göre gelelim sebebi-ziyaretimize.Allahın emri peygamberin kavrile kızınız Tuanayı oğlumuz Çağan ağaya istiyoruz."
"Evvela bilesin ki,Erdal ağa ben bu işe razıyım.Ama yine de her kesin içinde kızımın fikrini sormak isterim."
Hayır baba.Bunu bana yapma.Zaten bu evliliyi kabul etdiyimde canım fazlasıyla yanmıştı.Şimdi bunu bana tekrar sorarak canımı yakmamalıydı böyle.
Yine bir sahte gülümseme.
"Ben razıyım baba"dedim.
Razı olmasam bile...
Hayır baba
İstemiyorum, baba
Beni verme ,baba
Mahv oluyorum, baba
Canım yanıyor ,babaDemek istedim,ama diyemedim...
"Kızımı size emanet ediyorum"
....