(U)
"အွမ်း.."
ကျစ်ကျစ်တောက်ပူနေသော အချောင်းရှည်ကြီးက လှိုင်းရဲ့ လည်ချောင်းထဲထိ တိုးဝင်နေလျက်။ မေးရိုးပင် ပြန်မစေ့နိုင်အောင် သူ့ပါးစပ်ထဲ fuckနေတဲ့ အချောင်းရှည်ကြီးကြောင့် အသံပင် မထွက်နိုင်ဘဲ ညည်းသံတွေသာ အခန်းထဲ ပျံ့လွှင့်လို့။ သူ့ဆံနွယ်တွေကြားက လက်တွေက သူ့ဦးရေပြား တင်းနေအောင် အဆွဲခံလိုက်ရပြီး ဆောင့်ချက်တွေက အားမှန်အပြည့်ဖြင့် ပြင်းထန်လာသည်။ မကြာလိုက် ဖြူပစ်ပစ်အရည်တွေက သူ့လည်ချောင်းထဲ တိုးဝင်လာပြီး သူ့ခေါင်းထက်က လက်တွေက အားပျော့သွားတော့သည်။
"အဟွတ် အဟွတ်"
အကုန်ထွေးထုတ်လိုက်ပြီး များပြားလှတဲ့ အရည်တွေကြောင့် ချောင်းပင်ဆိုးကုန်တော့သည်။
"ပါးစပ်တောင် အဲလောက်မိုက်တာ မင်းစပက်ဆို ပိုတောင် မိုက်မယ်ထင်တယ်"
လှိုင်း သူ့ပါးစောင်မှာ ကပ်နေတဲ့ သုတ်ရည်တွေကို လျှာပေါ်စုက လျှာထုတ်ပြလိုက်တော့ အရည်ဖြူတွေက သူ့လျှာဖျားထက်မှာ အရိုင်းဆန်စွာ စီးကျလျက်။
"Fuck , ဖာသည်ထက်တောင် ဖာဆန်သေးတယ်"
" No no no , ပြည့်တန်ဆာတောင် ပိုက်ဆံရမှ ခံတာ။ ကိုယ်တွေက ယားလာရင် free လည်း ခံတယ် "
"ကိုယ်တွေက...?"
ထိုစဉ်ပင် သူတို့နောက်က တံခါးက ပွင့်လာပြီး ဆေးဂျူတီကုတ်နှင့် မျက်မှန်ဝိုင်းဝိုင်းနှင့် ကောင်လေးဝင်လာလေသည်။
" ဆက် ပြန်ရောက်ပြီလား "
ကောင်လေးက ဂျူတီကုတ်နှင့် မျက်မှန်ချွတ်ကာ ဧည့်ခန်းထဲက အရိုင်းဆန်ဆန်အနေထားက သူ့အတွက် ဘာမှ မထူးဆန်းတဲ့အလား ပုံမှန်အတိုင်း အခန်းထဲဝင်လာပြီး လှိုင်းနှုတ်ခမ်းကို အချိန်အတန်ကြာစုပ်နမ်းကာ
" ပျော်နေတယ်ပေါ့ ဘေဘီ"
" ဒီလိုပါပဲ ၊ ဝင်ဦးမလား"
"အဝတ်လဲလိုက်ဦးမယ်"
"အင်း "
ကောင်လေး အခန်းထဲဝင်သွားတဲ့ထိ deliသမားက ကြောင်ပြီးကြည့်နေမိသည်။ နောက်မှ သူ့အောက်က အပျက်ကောင်ကို ကြည့်ပြီး
"မင်း ရီးစားလား"
"ဟင့်အင်း သူငယ်ချင်း"
သူငယ်ချင်း အချင်းချင်းက နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းလို့လား၊ ဒီလိုညစ်ညစ်ညမ်းညမ်းပုံစံတွေမြင်တာတောင် မတုန်မလှုပ် ရှိလို့လား မေးလိုက်ချင်သော်လည်း သူ့အလုပ်မဟုတ်။ သူ့အလုပ်က ဒီ စပက်ပါတဲ့ ကောင်ကို အသေလိုးဖို့။
