~Çaylak ~

48 2 4
                                    

Hadi bakalım yeni kurgu hayırlı olsun:)))

Bende böyle biri bitmeden diğeri başlıyor ama olsun;)

1. Bölüm

"- Geliyor!"diye bağırdı birileri.

Eşelediği topraktan başını kaldırmadı. Her ay olan bir mevzuyu abartmalarından hoşlanmıyordu. Bunun nedenini çoğu kişi ondan başka kız olmamasıyla bağdaştırsada kendince öyle değildi. Kalabalığın kutuya toplandığını gördü ve başını istemsizce salladı.

Arkasındaki arkadaşını henüz farketmemişti ki sesini duyunca zıpladı.

"- Sen gelmiyor musun?"

"- Ne gereği var?"

"- Mola vermiş olursun, şafaktan beri buradasın Amy."dedi ve kıza elini uzattı. Kız çaresizlikle eli tutunca ilerideki Alby'i gördü. O da kutuya gidiyordu.

Newt ondan oldukça uzundu fakat Amy'de geldiğinden beri oldukça güçlenmişti. İlk Kayranlılar'dandı.

Kutuya yaklaştıkça metalin metale sürtme sesi kulak kanatıyordu. Diğerlerinin önüne geçtiler. İlerlerken katladığı bluzun kolunu indirdi.

Asansör durduğunda deliklerden içerisi belli oluyordu. İçeride bir oğlan vardı , yine. Hiç şaşmaz dedi iç sesi. Burası onun lanetiydi ve o burada hayatta kalmaya kararlıydı. Gally ve diğerleri çocuğu çıkardılar ve korkmuş gibi duran çocuk yere düştü. Diğerleri gülmeye başladı. O ise çocuğu inceliyordu. Terlemişti ve etrafına şaşkınca bakıyordu.

"- Temizlikçiye benziyor."

"- Aşçılarla olmalı."

Çocuk elleriyle gerilemeye başayınca kalabalık grup üzerine yürüdü.

"- Rahat bıraksanıza."dedi ama sesi duyulmadı. Kalabalıktan ayrılmak için bir kaç kişiyi ittirdi ve ilerlemeye koyuldu.

"- Meğer koşucuymuş!"

Zart'ın sesi onu durdurdu ve arkasına baktı. Çaylak tüm hızıyla koşuyordu. Neden olmasın? diye geçirdi içinden . Ta ki çocuk yere düşene kadar. İstemsizce güldü.

Tekrar işinin başına dönmek üzereydi ama Jeff onu durdurdu. Elindeki çantayı uzattı.

"- Bu sana."

"- Ne bu?"dedi çantayı alırken.

"- Üzerinde adın yazıyordu. Her ay gönderdikleri şeylerden biridir."

Kafasını salladı ve giden çocuğa baktı. Bir iki adım sonra Jeff tekrar seslendi.

"- Amy işini bitir ve gel ayağına bakalım ."dedi sesi yüksek çıkmıştı. Kız kafa salladı.

....

Günün geri kalanı yeni gelen tohumları ekmekle geçiyordu ki sonunda durmaya karar verdi. Zart bile çoktan gitmişti. Eli sızlayan ayağına gitti. Koşucu olarak ilk atandığında her şer normal olsada o zamanlarda kapıların açılış zamanları belli değildi. Yinede koşucular iyi iş çıkarıyorlardı ölmek konusunda . Güney Kapısı'na atanan Scar adlı bir çocukla beraber koşuyordu. Çocuk karınca gibiydi hızlı ve çabuk öğreniyordu. Labirentte koşarlarken zamanı tutturamadıkları bir anda geç kaldıklarını fark ettiler . Hızla dönmek için çabaladılar ama kurtulan sadece kendisi oldu. Çocuğun ezilen bedenine karşı kendisi tökezleyip ayağını sakatlamakla kurtuldu. İyileştiğini düşündüğü ilk ay ise Liderler onu bir süre muaf tutma kararı almıştı. İyileşmesi gerekiyordu ki verimli olabilsin. O ise ayağa kalkmaya başladığından beri Zart'a yada Alby'e yardım ediyordu. Burada beleşçilere yer yoktu. Bunu en iyi o biliyordu.

Maze Runner Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin