Ve şafak batarken, iri kıyım adamlar kapar gözlerini adaya
Gitmeyi bekleyen cilveli sevgiliden kara haberler tüner toprağıma
Menekşelerin kokusunda yeni doğmuş bebeğin haykırışı
Toprağı eşeleyen bir babanın ağıdına artık yollar da ağıt yakar...
Şeytan ürküyor, Şeytan sana duyduğum şu ahu’ya dokunamıyor, Biliyor; ben seni rabbimin huzurunda sevdim. Biliyor; rabbimin huzurundakine kimse dokunamıyor.
Mevsimlerin yaprakları kalmadı, İnsanların kopardığı her papatya bana can oluyor, Her yerde seni arıyorum; her kelebeğinrıhtında seni, seninle yâd ediyorum. Gönül dağında seher vaktine bülbülün ötüşü karışıyor.
Uyuyorum, uyanamıyorum. Sensiz uyanacağım sabahlara, kuru gülün yaprağı bile dayanmıyor. Ah be yârim, ah be sevdam, ne bu cefa ne bu curcuna. Neyin öncüsü bu sevda?..
Vazgeçsem sarılmayı kollayan kanatlarım kopar, Vazgeçsem kuru dalların yaprakları boyun büker bana. Varsın sen yaşa’da ben boyun bükmeye de hazırım. Sevda ocağında göçük altında kalmaya da.
