I only call you when it's half-past five,
The only time that I'll be by your side.
I only love it when you touch me,not feel me.
When I'm fucked up, that's the real me,
When I'm fucked up, that's the real me,yeah.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
0.7'
yorum sınırı 50,oy sınırı 50. (bölümler 200'den aşağı okunmuyor,daha yüksek oy sayısı bekliyorum🙏🏻)
•
"sen nasılsın,Sukuna? burda olmana çok mutlu oldum. uzun zaman oldu,neden akşam yemeklerinde bize katılmıyorsun?"
hayatım boyunca ruhumu bu kadar boğan bir yemek masasında bulunmamıştım.. neden olduğunu bilmiyor ve çok merak ediyordum ancak Sukuna bu akşam yemeğinde bize katılmıştı. annem,onun babası,ben ve Sukuna kocaman -ki bu akşam Sukuna'nın olacağı duyulduğunda çok daha dolu ve özenli oluverdi- yemek masasında oturuyor ve pek konuşmuyorduk. sadece çatal bıçak sesleri duyuluyorken annem bu durumu ne yazık ki bozmuş sayılırdı.
"fazla alışma,Bayan Maria. sadece bu akşam yaşanacak bir durum,tekrarlanmayacağına emin ol." Sukuna soğuk bir ses tonuyla konuştuğunda yemek dolu çatalımı dudaklarımın arasına tıktım,o karşımda oturuyordu ve yaşadığımız o deneyimden sonra -ki son bir gündür kıçımın üzerine oturamıyorum- aramızda soğuk ya da anlaşılamaz bir durum vardı. bu durumu nasıl bozabileceğimden,onunla nasıl konuşabileceğimden emin olamıyordum ve bu durum beni üzüyordu.
"Sukuna,annenle böyle konuşamazsın. rica ediyorum,derhal ondan seni bağışlamasını iste. benim karıma karşı yaptığın saygısız davranışlarını duymadığımı mı sanıyorsun? bu evde yaşıyorsan,bana ve aileme saygı duymak zorundasın,anlaşıldı mı?"
ah,bu çok kötü olmuştu.. Sukuna bu durumda muhtemelen ortalığı kasıp kavuracaktı,o asla bu sözlere kayıtsız kalamazdı. korku duygusu beni bunaltırken nerdeyse bir yanlış yapmaması adına yalvaran gözlerle Sukuna'yı seyretmeye koyuldum. babasının sözlerine karşın kalın kaşları koyulaştı,açıkça okunabilen karamsar duygusu beni bu akşamın mahvolacağına dair sanki uyarıyordu.
ama,öyle olmadı.
Sukuna'nın dudaklarını daha evvel onda pek rastlamadığım sıcak bir tebessüm kapladı,bu benim ve annemin nerdeyse açıkça şaşırmamıza sebep oldu. ancak beni şoka uğratacak olan şey onun tebessümü değil,dudaklarının arasından fısıldadığı sözleri olacaktı. "haklısın,baba. kusura bakmayın Bayan Maria,sanırım sadece alışkanlıktan dolayı böyle konuşuyorum. beni bağışlayın,size saygısızlık yapmak istemedim."
tanrım,sanıyorum ki az sonra pencereden dışarıya atlayıp uçabiliyor muyum diye deneme yapacağım.
"ah,ben.. rica ederim saygısızlık yaptığını düşünme Sukuna,sen benim oğlumsun ve sana asla kırılmadım. ama eğer beni mutlu etmek istersen,en azından benimle daha az resmî konuşmayı deneyebilir misin?"
