I only call you when it's half-past five,
The only time that I'll be by your side.
I only love it when you touch me,not feel me.
When I'm fucked up, that's the real me,
When I'm fucked up, that's the real me,yeah.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
0.9'
aşağılanan kadın karakter!
•
"onlar hala çocuklar! durumun normal olmadığının farkındayım ama şu anda daha mantıklı düşünmen gerekiyor. çocukların ruhsal sağlıkları bozulmuş,bunda anlamayacak ne var?"
"sen şaka mı yapıyorsun? keşke o manzarayı sende görmüş olsaydın Maria! o zaman da bu kadar mantıklı davranacak mıydın,hm? bu durumu nasıl düzelteceğiz?"
son yarım saat boyunca ağlayıp durduğumdan artık burnum kıpkırmızı olmuş,sıcak göz yaşları beyaz eteğime akıp ufak bir ıslaklık oluşturmuştu. hayatım boyunca bu kadar utanç duyacağım bir durumda bulunmamıştım,yalnızca merak ediyordum.. "neden yaptın bunu?" fısıldadım,annem ve babam hala yemek salonunda tartışıp duruyorken Sukuna'yı ve beni oturma odasında bekletiyorlardı. ben ağlayarak bu durumdan nasıl kurtulacağımı düşünürken o telefonuyla uğraşıyor ve durumu alaya alarak kıs kıs gülüyordu.
"senden ve o aptal annenden kurtulmanın tek yolu buydu. babam seni bu evde tutacak mı sanıyorsun,hm? yakında seni ve anneni şutlayacak,ne de olsa yemeğin ortasında üvey ağabeyine mastürbasyon yapacak kadar sapık bir kızsın." kahkahayı bastı,o anda ona karşı bir kızgınlık duymuyordum. yalnızca hayal kırıklığım vardı,ona neden güvenme kararı almıştım? ona karşı asla durduramadığım aptal aşkım mı buna sebep olmuştu? benimle oyun oynamıştı..
"her şey bir yalan mıydı,Sukuna?"
telefonunu kapatarak başını kanepeye doğru yasladı,ben doğrudan onu seyrediyorken o bakışlarını benden kaçırıyordu. "sandığından çok daha fazlası yalandı velet. bana güvenecek kadar aptal olman senin sorunun. ama tabi,yalan söyleyemem.." duraksadı,dudaklarını aptal bir gülümseme kapladı. "bende zevk almadım dersem yalan olurdu. ne de olsa,sıkı bir amcığı hunharca sikmek hoştu. ama yine de,sana olan nefret duygum bu hazzı bastırdı."
bedenime sayısız bıçağın saplandığını hissetmekten başka bir duygum yoktu,o anda ona bağırıp çağırmak istemiyordum. yalnızca gözyaşlarımı akıtıyor ve bu evden çıkıp gitmek istiyordum. bana,anneme karşı duyduğu öfke ve kin onun bakış açısında her şeyden üstün geliyordu. tamamıyla hırsa bürünmüştü,benimle bu aptal oyunu oynacak kadar gözü kararmıştı.
"başardın.." dudaklarımın arasından bir hıçkırık kaçtı. "haklısın,artık bu evde kalamayız. mutlusun,öyle değil mi? sonunda başardın,gurur duymalısın.." fısıldıyordum,bu sitem dolu sözler onun bir kahkaha daha atmasına sebep oldu. "ah,teşekkür ederim.. anlarsın ya,ben hırslı bir adamım."
