Marrying Ms.Bratinella

Chapter 27. (Abrakadabra)

"As long as you love me"

Karina Georgitte

I was busy reading Nikolai messages while sipping my morning coffee. It's Sunday, that's why I woke up so late. On the other hand, Danger was not here so early. Mag go-golf daw sila ni Lorene. She convinced me last night to go with her but I declined. Kasi mas gusto kong gumising ng late. Like now, it's eleven fifty-seven in the morning. So refreshing! Kahit mag tanghali na.

Nikolai was informing me that he had already left for the Philippines. Oh really? There's nothing new with him. He didn't give me any notice when he went here. So, what do I expect when he will leave? Same lang din. Mahilig mang ghost yun.

It's an urgent matter lang daw kaya siya bumalik bigla sa States. Para siyang kabute na bigla na lang sumusulpot bigla rin nawawala. Nag message na lang daw din siya kay mommy. Humingi ng sorry kasi hindi na daw sila nakapag bonding man lang. Babawi na lang daw siya pag nakabalik siyang Pinas ulit.

The truth is kaya daw siya biglaan umuwi ay dahil sa business somewhere in their place. Babalik na lang daw siya ulit 'pag na settle na yung issue about sa family business nila. She's jokingly told me na hiwalayan ko na lang daw ang asawa ko 'pag hindi pa rin niya ako mahal.

Natawa ako dahil sa sinabi niya. Nakangiti akong nag type ng reply na mahal niya na ako. Danger confessed to me already.

Danger changed a lot. She was really expressive about how much she loves me. But somehow, may mga times na hindi ko maramdaman ang love niya sa akin although alam ko naman kung gaano niya ako kamahal. Sadyang, may mga pagkakataon lang na nag overthink at nag over analyze ako sa mga bagay-bagay.

She's a tough lover. A superior, strong and dependent when it comes to our relationship. Alam mo yung, hindi niya need ng isang tao masasandalan sa buhay. Ayon ang nakikita ko sa kanya ah. Naging ganito lang din siguro ako ngayon kasi we level up our relationship. There's a love involved unlike before na akala ko wala. Kaya yung pagka nonchalant niya sa akin eh akala ko normal lang sa kanya. I will still give her the benefit of a doubt. Sabi nga niya, sa akin lang siya naging ganito. Bukod tanging sa akin lang.

But I admit. She's really a hands-on wife these past few weeks.Tough lover nga lang.

Was it me lang ba dahil sa pagka anxious attachment ko. Like, minsan hindi ko feel ang care niya sa akin. I mean, gusto ko na higit pa ang gawin niyang pagke-care sa akin. I don't know kung ganun ba talaga siya. Basta ang gulo ko. I'm starting to feel like I am toxic. Although, she so understanding in everything. Her patience was so incredibly amazing. Kaso may mga bagay lang na nasasagad ko siya siguro. May ganun nga siguro, hindi ko minsan nakikita sa mga kilos at salita niya na mahal na mahal niya ako. Although she always tells me that she loves me.

God! Hindi ko alam kung nagiging toxic na ba ako sa kanya. When I asked her she always said hindi naman daw. I mean, don't get me wrong we always compromise everything because as she said. At the end of the day, I'm still her wife. She will always choose me above anything else. Lagi daw namin pipiliin ang isa't-isa. Kasi ganun naman talaga dapat.

Ganun nga siguro ang mindset nila pag matured ang partner mo. 'Yon tipong ayaw na nila ng sakit ng ulo. Eh magtiis siya nakapangasawa siya ng bata eh. Motto nga niya sa akin : Happy wife, happy life.

Nagulat pa ako ng biglang na ring ang phone ko. Sa messenger. It's her, Danger my caller. Video call pa.

"Hi, wife!" Bungad niya sa akin with a sweaty face. Katatapos lang siguro nila mag laro.

"Hello! Pauwi kana?" Balik ko sa kanya. I'm yawning. Inaantok ako bigla nung nakita ko siya.

"Still sleepy?"