𝘣𝘦𝘧𝘰𝘳𝘦 𝘪 𝘥𝘪𝘦, 𝐟𝐫𝐢𝐦𝐦𝐞𝐥

ben ölmeden önce

°•°•°

"Ve eğer dünya yıkılmazsa, onu sallayacağım.

Çünkü, sonuçta ben genç bir adamım.

°•°•°

Öksürürken ağzına tuttuğu beyaz mendile baktı henüz on yedisinde olan çocuk. Bembeyaz mendilin üzerinde, mendilin beyazlığı ile tezatlık yaratan kanın rengini görmek onun daha da çok canını yakıyordu.

Farkındaydı. Yakında ölecekti. Bu genç yaşında, neredeyse hiçbir şey yapamadan gözlerini yumacaktı bu dünyaya.

Ölümden korkmuyordu. Sadece hatırlanmak, insanların zihninde yer edinmek istiyordu.

Onun korkusu ölüm değil; hatıralarının bu dünyadan silinip gitmesiydi.

Ne kadar zamanı kalmıştı? Doktoru ona en fazla üç yıl kadar yaşayabileceğini söylemişti. Üç yıl? Lanet olasıca üç yıl yetmezdi ona! En fazla 20 yaşına kadar yaşayabilirdi. 20 onun için yeterli bir sayı değildi.

Gözünden ne zaman akmaya başladığını fark etmediği göz yaşı süzülerek elinde tuttuğu kanlı mendile düştü. Çocuk bunu fark ettiğinde hıçkırarak ağlamaya başladı.

Güçsüzdü. Bedeni çok güçsüzdü. O yapamazdı. O hiç bir şey yapamazdı.

Başını sallayarak kendini toparladı. Bu üç yıl içerisinde elinden geleni yaparsa belki insanlar tarafından hatırlanabilirdi. Belki de Frieren onu asla unutmazdı.

Olabilir miydi? Frieren, Himmel'in ona olan duygularından bihaberken, onu sonsuza kadar hatırlayabilir miydi?

Yapamazdı Himmel. Frieren'e açılamazdı. Ancak duygularını ona bir şekilde iletmek istiyordu.

Aniden ayağa kalkarak kullanmadığı, hediye gelen veya sadece görünüşünü beğendiği için aldığı defterleri inceledi.

İçlerinden en güzel olanı seçerek çalışma masasına oturdu.

İlk sayfayı açarak o günün tarihini attı.

Bunu yaparken içinde garip bir heyecan oluşmuştu. Bu heyecan vücuduna da yansımış olacaktı ki elleri yazı yazarken titriyordu.

Sonunda ilk sayfaya kısa bir dipnot yazdığında, geri çekilerek sesli bir şekilde okumaya başladı.

"seni seviyorum Frieren. bu defteri, içindeki her şeyi sana hazırlayacağım. bu defter sana ben ölmeden önce yazılmış olacak lakin sen bunu ben öldükten sonra okuyacaksın."