TOMRİS

1. BÖLÜM

❗Arkadaşlar küçük bir yanlış         anlaşılma yüzünden Tanıtım bir
sonraki bölümdür!!❗                    

                           Oy verip
           yorum yapmayı unutmayın.
                       iyi okumalar.

Kısa bir açıklama: bu kitap bir baba kızı ve gerçek aileyi anlatıyor. Yani kitabımız gerçek aile kurgusudur. Ama bu o değil ki aşk olmayacak. Ki bunun için elimden geleni yapacağım.
Kitapta beğenmediğiniz sahneler olur, size yanlış gelen sahneler olur, yazım yanlışları olabilir, bunu bana belirtmekten çekinmeyiniz. güzel bir dille belirtmek istediğiniz ne varsa belirtebilirsiniz.

                

                            Sen yoksan
                boşuna yağıyor yağmur
              birlikte ıslanmayacağız ki...

                                    ****

Baba...

Kimi kızın bir yarası, kimi kızın en büyük şansı. Ve benim babam bu hayatta ki en büyük şansım. Öyle kızlar görüyorum ki 'baba' denildiği zaman bile kalbi acıyan. Ama benim 'baba' denildiği zaman yüzümde güller açar. Hani derler ya babalar kız çocukların ilk aşkıdır diye, evet öyle benim, babam ilk aşkımdı.

Ve şu an babam ile yeni evimize bakıyoruz. Ben onun sandalyesini arkasında durmuş tepkisini bakıyorum.
"Babacığım, nasıl beğendi mi yeni yuvamızı?" Diyerek arkadan boynuna sarıldım.

Ellerini boynuna sarıldığım kollarımın üstüne koyup neşeli ve duygusal bir şekilde cevap verdi. "Benim için senin olduğun her yer çiçek bahçesi, çiçeğim.  Benim yuvam sensin. Ve evet ev çok güzel, kızım." Onun beğenmesi benim için çok önemliydi ve görev başarılı ile tamamlandı.

Yandan yanağına kocaman bir öpücük bıraktım. " Beğendinize göre artık yerleşe biliriz, komutanım." Dedim neşeli bir sesle.

" Tabi, hocam geçelim." Diyerek karşılık verdi bana.  Bana bu şekilde seslenmesini çok seviyordum.

Arkadan tekerlekli sandalyesini içeriye doğru sürmeye başladım. Babamın rahatlığı için müstakil bir ev kiralamıştım. Onun giriş çıkışları daha kolay olsun, ve sokakta istediği gibi gezin diye. Taşındığımız yer çok tatlı bir mahalleydi.

Evi görmeye geldiğim gün bir kaç kişi ile konuşmuştum mahalle hakkında ve hepsi çok sevecen, iyi insanlardı. Benim için bu çok güzeldi.

Artı olarak ferah bir mahalle park, sokaklar, marketler, fırın hepsi birbirine yakındı. Babam evde durmaya alışık bir insan olmadığı için burası onun için çok iyiydi. Ben hastanede olduğum zaman burası onun İçin iyi olacaktı.

Yavaş bir şekilde eve doğru yönlendirdim sandalyeyi. Babamın arkasından çıkıp bahçe kapısını açtım. Tekrar babamın arkasına geçtiğim zaman onun etrafı kontrol ettiğini fark ettim.
E tabii asker adamları rahat duracak değil ya.

Yavaş bir şekilde bahçeye girdiğin zaman beni ince bir taş yol karşıladı. Evin ön bahçesi fazla büyük olmasa da arka bahçesi bayağı genişti.
Ön tarafta solda yani evin yanında çiçekler bulunuyordu. Sağ tarafta ise sol taraf kadar olmasa da burada da çiçekler vardı.