Bir asker Meselesi

Gerçekler ortaya çıkınca

Ateş ile yemekten sonra beni eve bırakmasını rica etmiştim o gün arabada ikimiz de komuşmadık önümüzde ki bir hafta boyunca dayıma söyleyip askeriyeye gitmemiştim evde oturup sınav sonucumun gelmesini bekliyordum bu süreçte telefonumu uçak modunda kullanıyordum sadece müzik dinleyerek yaşamıma devam ediyordum, ta ki sınav sonuçlarının açıklanacağı sabaha kadar.

Şuan bilgisiyar ekranında kilitli kalmıştım sonucum açıklanmıştı; 489 almıştım herkes için iyi sayılan not benim için değildi Mahir efendiye ne açıklama yapacağımı düşünüyordum.
Telefonla konuştuğunda 490 aşağısı alırsam Hakkari'de kalacağımı üniversiteye burada hazırlanacağımı söylemişti normalde buna sevinirdim çünkü onun baskısı altında kalmazdım fakat eğer beni buraya gönertirse elimde herşeyimi alır sürünmem için herşeyi yapar.

Stresten daha kesikleri kapanmamış kollarımı kaşımaya başlamıştım kanadıklarını yengemin odaya girip beni sarsması ile fark ettim.
"Nehir kızım sen iyi misin kollarını kanatmışsın, kötü mü geldi sonucun."
Ona baktım sadece o ise kafasını döndürüp ekrana baktı ve yüzünde ki telaş kalkıp gülümseme geldi.
"Ayy Nehir baksana 489 almışsın çok iyi Allahım aferin benim akıllı kızıma!" Diyerek anlımdan öptü ama ben babamın ne yapacağını şimdiden düşünmeye başlayıp stres olmuştum.

★

İstanbul, 21 Haziran 2023
Nehir Agah'ın anlatımıyla;

Sımav sonucumu öğrendiğim akşam dayım eve telaşla girmişti yengem ile yanına gitmiştik. Yengem ne olduğunu sorunca dayım; Kendisine bugün birisiyle konuşmu bundan 19 yıl önce ölen bebekleri aslında yaşadığını hatta kız çocuğu olup kızı bir aile evlat edinip İngiltere'de büyütmüş." Dayım çocukları çok seven,sayan onların dediklerini dikkatle dinleyen bir adamdı. Normal olarak böyle bir adam kendi çocuğunun olmasını isterdi isterse 19 yıl sonra çıksa bile çocuğu karşına sarıp sarmalardı onu.

Dayımın babam olmasını çok isterdim
Ayrıca dayım kızının birkaç gün önce İstanbul'a geldiğinide öğrenmiş bu yüzden beni İstanbul'a kendilerinin götüreceklerini söylemişti ve hemen hazırlanmışlardı şimdi ise bizim eve 10 dakikalık bir mesafe kalmıştı ama ben deli gibi korkuyordum.

Yıllarca bu evde yaşamıştım ama yanlışım çok nadir olmuştu fakat hepsinin sonucunda ağır cezalara çaptırılmıştım hepsi birbirinden korkunçtu.

Dayımlar kendine otel bulmuştu orada kalacaklardı ve hemen ilk iş çocuğunu aramak olucaktı yengem doğumunu İstanbul'da yapmıştı ilk gidip hastanenin o yıl doğum yapan ailelere ve çocuklarına bakıcaklardı sonrasında ne yapacakları bende bilmiyordum.

★

Karanlıktı,herşey karanlıktı:
Kalbim,
Bulunduğum yer,
Gözlerim,
Sözlerim,
Beynim.

Acı hissini kaybedeli çok olmuştu vücudumun heryeri uyuşuyordu. Kanın demir tadı ağzımda kötü bir tat bırakıyordu.

Eve geleli 2 gün olmuştu ama şu iki günde cehennemi yaşıyordum. Babam 489 aldığıkı duyduğu andan beri çılgına dönmüş zaten beni görünce direkt ceza odasına sürüklediğinde anlamıştım fakat daha önce her ceza odasına girmiş şuan bulunduğum yeri daha önce hiç görmemiştim ya da beynim fazla darbe aldığından hatırlamıyorum artık babam Mahir efendi değil, Şeytan olarak anlatmak istiyorum size çünkü hiçbir baba evladına bu kadar fiziksel acı çekmesine gönlü el vermezdi.

Geldiğim günden beri; ısıtılan demirlerle dövüldüm, üstüme buz gibi suyu döküp ıslak odunla dövülmüştüm aç ve sussuz bırakılmıştı. Yer yer vücudumun bazı yerlerinde su toplamış, saçım çekiştirilmekten yolunmuş tavuğa dönmüştü-zaten yolundum da orası ayrı-.