Fragile-/-HyunLix

on bir (FINAL)

Angst değilll!!!

"Tamamda sen sikemezsinki sikin zaten 3 cm falandır."

"Siktir orosbu." Dedi Jisung.

Hyunjin'in sakin kalması gerekiyordu çünkü küfürler için gelmemişdi, Felix ile bir şey konuşacakdı. Bugün zorbalık yokdu, bugün sadece aşk vardı...

Hyunjin felix'e yaklaşarak sözlerine başladı;

"Felix benim ile diğer tenefüs terasa gelebilir misin? Bir şey konuşmak istiyorum."

"Tabii ki Hyunjin. Ama neden bir sorun mu var?"

"Hayır sadece sabret lütfen." Sesi ağlamaklı çıkmıştı.

Hyunjin hemen yerine geçti. Hyunjine ne olmuşdu böyle? Felix ve diğerleri onu ilk defa böyle görüyordu.

"Bence seni atıcak terasdan" diyerek kahkaha attı seungmin

"Bi siktirin, şakanın sırası değil ciddi birşey var"

"Of nolucak sanki ölceksin ha abartma~"

Felix ders boyu hyunjin'i düşündü, derin düşüncelere dalmışdı taa ki zil çalana kadar. Zil çalar çalmaz felix hyunjinin dediği gibi hemen terasa fırladı. Yere oturup Hyunjini bekliyordu. Hyunjin geç olsa da bir şekilde gelmişdi yüzünde resmen güller açıyordu.

"Hoş geldin hyunjin! Ne konuşacakdın benimle"

"Seni ne kadar sevdiğimi konuşacakdım Felix."

Bi dakika hyunjin ne diyordu? Zaten Bipolar gibi sürekli ruh değişimi yaşıyordu. az önce ruh gibi gelen hyunjin şimdi mutlu mutlu sırıtıyordu.

"Bunu söylemek ne kadar güç olsa bile seni seviyorum Felix. Benimle çıkar mısın ?" Hyunjin gayet ciddiydi zaten taşşak geçicek bir halde olsaydı zaten Felix hemen ordan gitmiṣdi onu kullanacağını düşünecekdi.

"EVET EVET HYUNJİN HEP BU ANI BEKLIYORDUM SENI SEVIYORUM SENI ASLA BIRAKMAYACAĞIM HER ZAMAN YANINDA OLACAGIM SÖZ VERIYORUM SENI SEVIYORUM"

"Hadi son kez sarıl sevgiline"

Son kez mi? Anlamadım, neyse şuan bunun hiç Bir önemi yok sevgilime sarılacağım!

Hyunjin kollarını açmış sarılması için beklediği felix'e bakıyordu.
Felix ise hemen biricik sevgilisine sarıldı, çok güvende hissediyordu artık onu seven birisi vardı.
Hyunjin bedenini felixden ayırıp dudağına küçük bir buse kondurdu.

"Seni seviyorum sevgilim beni asla unutmayacaksın söz ver"

"Ne diyorsun hyunjin anlamıyorum hyunjin! Şifreli konuşma"

Hyunjin hemen terasdaki duvara çıkdı. Ah tanrım bu okul bu kadar yüksek olmak zorunda mı? Düşse kemiklerini bulamazlar.

"N-ne yapıyorsun hyunjin hemen gel buraya"

"Kendimi ölümün kollarına bırakıyorum bebeğim sende gelmek ister misin?" Hyunjin deliriyor olmalıydı, dedikleri normal değildi. Felix ise sadece susuyor Hyunjine bakıyordu.

Hyunjin kollarını tam 180°'lik açı ile açıp kendisini huzurun kollarına bıraktı. Gideceği taraf kesinlikle cehennem olacakdı. Onu kurtaracak herhangi meleği yokdu.

Felix ise hyunjini hiç durdurmadı neden?

Çünkü ne olursa olsun biz imkansızdık sevgilim. Seni suçlamayacağımı söylemiştim.
Ama senin bana yaptığın onca neyden sonra aşkım nefretimin önüne geçemezdi. Hem sana sarılmak istiyordum, hemde bu dünyadan defolup gitmeni..
Ben seninle olmayı asla kabullenemezdim. Kendime bu ihaneti yapamazdım, üzgünüm ama kendimi seviyorum. Senin kollarında huzur bulmayı cidden denedim, hatta bazen kollarında mutlu olduğum kişinin sen olduğunu düşünmeye başladım, gururuma bunu yedirmeyi çalıştım. Ben yaşattıklarından dolayı olan travmalarım, sende yaşattıklarînın pişmanlığı yüzünden zaten ikimizinde kalbi buna izin vermezdi, ama ayrıda olamazdık bağlıydık. Hemde en içten. Neyse ki sen sorunu en kökünden hallettin. Yoksa ikimizde pişman olacaktık. Ama artık travmalar ve pişmanlıklar olmadan sonsuza kadar birlikte olabiliriz sevgilim. Hem bakarsın başka bir evrende tekrar karşılaşırız.

Seni seviyorum.

Senden nefret ediyorum.

Dunyanin en sacma ficinin sonunda hosgeldiniz angst değil dedim ama sakaydi neyse diğer ficimi okumayi unutmayin onu daha güzel yazmaya calisicam🫶🥺