Alina Amber

1. bölüm:gerçekler

selamlarrr

Eveett aniden helen ilham perileriyle yazmaya başladım :D

İyi okumalrr
Bol laleli günler dilerim

Uyarı:
Kitapta her şey hayal ürünüdür. Kitabın gerçek kişi ve mekanlarla alakası yoktur.

Bilgilendirme:
Kitapta geçen italik yazılar fransızcadır ve eğer başka bir dile geçiş yaparsa bilgilendirme olacaktır.
__________________________________

       1. bölüm:gerçekler🌼

"Alina eve ne zaman gelirsin babacım" telefondan gelen babamın sesiyle hemen hesap yaptım.

Şimdi bir dersim vardı fakat dersin konusunu ben biliyordum ve girmeye gerek yoktu.

"Bir dersim var fakat acil değil baba" diye cevapladım babamın sorusunu.

"Tamam attığım konuma gelir misin babacım?.Önemli bir konu konuşmamız gerekiyor."
dedi babam.

"tamam baba" dedim ve görüşürüz faslından sonra telefonu kapattım.

Ne hakkında konuşacaktı ki acaba.

Babamın bir dakika sonra attığı konuma baktım. Konum hastaneyi gösteriyordu. Kaşlarım anında çatıldı ve hızla babamın attığı konuma gitmek için okuldan çıktım ve bir taksi çevirerek hastanenin adını verdim.

                     🦋🦋🦋

Hastaneye geldiğimde babamın attığı konumun altındaki mesajdan oda numarasını öğrenip hemen odaya çıktım.

Odaya girdiğimde bana benzeyen ve benden büyük birkaç kişi vardı.

babamın yanına gittim yanağına bir buse kondurup kolunun altına girdim.

Wattpad okurdum ve umarım düşündüğüm şey değildir.

Odaya doktorun girmesiyle biraz daha şüphelendim

karıştırılmış olabilir miyim?

Doktor konuşmaya başlamıştı ve ben duyduklarım karşısında şok olmuştum

"2007'de doğan bebeklerin karışmış olabilme ihtimali olduğu için şuan buradasınız ben buraya yeni geldim ve arşivleri kontrol ederken bu dosyayı gördüm şimdi izninizle DNA testi yaptırıp bu gerçeğin açığa çıkmasını istiyoruz hastanemiz adına eğer böyle bir olay yaşandıysa özür dilerim şimdi eğer herkes izin veriyorsa DNA testi yaptıralım."

Kanun gereği istemezsek yaptıramazlardı eğer DNA testi pozitif çıkarsa beni almaya hakları vardı.

Ama eğer yaptırmazsak hep içimde bir şüphe olucaktı. Zaten babamla çok benzemiyorduk ve odadaki kişilere çok benziyordum.

4 saat sonra

Doktorun sonunda odaya gelmesiyle gerilmeye başlamıştım ve bunu kolunun altında olduğum babam fark etmiş olucakki kafamın üstüne minik bir buse kondurmuştu.

kafamda Sokak Nöbetçileri'ndeki Bartu'nun "düştün dimi düştün düştün..." yazısı dönüyordu. Gerçekten düşmüştüm.

Doktor sonuçları açıklamak için zarfı açtığında ben sessizce mırıldandım "Acun Ilıcalı sanıyor kendini herhalde"

Bunu bize yakın olan abilerden biri duymuştu ve sessizce gülmüştü.

sonunda zarfı açtığında şükür çektim.

Doktor okumaya başlamıştı. "pozitif" dedi.

Dünya dönmeyi bırakmıştı sanki.

Kimseyi duymuyordum.

Anında dolu gözlerimle babama döndüm oda bana dolu gözlerle bakıyordu.

Kulaklarım uğuldamaya, gözlerim ise kararmaya başlamıştı ve ben kendimi bırakmıştım.

Sonrası ise karanlık...

__________________________________

Selammmm!!

Bittiii huhh!

Uğraştım biraz ama olsun...

Neysee...

İyi günlerr!!
Bol laleli günler dilerimmm!!!