7.

103 5 1
                                    

O an sanki dünya benim için durmuştu Gözümü açamiyordum bile , ama tek bildiğim şey gülümsemekti ne için hayata gelmiştik ki zaten ne için gidelim hayat bir kısa andan ibaretmiş, o an gözümün önünden hayatım, yaşadıklarım, acılarım ,sevincim gözümün önünden film şeridi gibi geçti gitti, meğer ne kadar çok acılar çekmişim , sadece acı içinde gülümsedim o an ...

Ne olduğunu anlamadan önüme asel atladı, ne için yapmıştı ne için kendini önüme atmıştı birden ,ben asele bakarken tam duşuceken tutum onu o güzel gelinliğin içinde kanlar içinde kalmıştı , kendime çekip
" Asel, Asel kendini bırakma bana bak bana bak Asel "

Ateşin sesi yankılandı kulaklarıma sadece. Neydi bu içimdeki bitmeyen acı , gözlerimi aralayıp ateşe bakıyordum canım hiç olmadığı kadar çok acıyordu. " A-Ateş ,canım çok yanıyor " dediğimde elini yuzume götürüp " Tamam sakin ol kendini bırakma sakın tamamı geçicek biraz sabret." Birçok kişi silah sesini duymuş olucak ki yanımıza koşmuşlardı , gelinliğim hepsi kan içindeydi kurşun tam karın üstüme denk gelmişti, berfinin tiz çığlığı kulaklarıma yankılandı, son duyduğum ise ambulansın siren sesleriydi.

Yazar' dan

Aseli direkt ambulansla hastaneye götürüyorlardı. Ateş asele birlikte ambulansın içinde gidiyordu , içinde üzüntü yoktu Asele karşı ama öfkeliydi bunu onlara yapanlardan cezasını verecekti, Asel önüne atlamasaydı belkide burda sedyede yatan kendisi olacaktı. Bir an düşündü Asele bakıp neden atlamiştı onun önüne niye böyle birşey yapmıştı anlam veremiyordu bir türlü .nihayet hastaneye geldiklerinde direkt kapıda bekleyen doktorlarla birlikte içeriye girdiler hemen ameliyathaneye girdiler. Ateş ve ailesi ameliyathanenin önünde bir haber bekliyordu.

3 saat sonra

Üç saatin sonunda nihayet doktor dışarı çıkmıştı Ateş hemen ayaklanıp " karımın durumu nasıl doktor " diyip doktora bakıyordu doktor ise " kanamayı ilk başta durduramadık ama daha sonra durdurmayı başardık şuan durumu normale döndü ama iki gün müşade altında tutucaz eğer kurşun biraz daha aşağıya gelseydi daha kotu olabilirdi , şimdilik iyi durumu odasina alınacak, tekrardan geçmiş olsun " diyip yanlarından uzaklaştı, Ateş ise derin bir nefes aldi ,ama tabikide bunu Asele sorucakti ne amaçla onun önüne atlayıp kendini ölüme sürükledi.Ardından
Ameliyathaneden aseli çıkartıp normal odaya aldılar.

Ateşden

Ateş sedyede uzanan asele bakıyordu, o anı düşündü uzulmediğini sanıyordu ama onu kanlar içinde görünce endişelenmişti içini Bi korku kaplamıştı o an ya ona birşey olsaydı diye , Asele baktığında ise cildinin ne kadar çok solduğunu farketi , ayağa kalktım o an yanına gitme ihtiyacı duydum,saçlarına dokundum kokusunu içime çekmek istedim ,ne de güzel kokuyordu , birden gözlerinin açıldığını farketim hızlıca geriye çekildim , gozlerini açıp kısa bir an duvara baktı sonra işte göz odağı beni buldu.

Kısık bir sesle " ölmedim değilmi , yine başaramadım " diyip bir bir göz yaşları geliyordu ,bütün düşüncelerim bir an kayboldu " Bu kadar cokmu istiyordun ölmeyi asell!" Diye çıkıştım ona" ölmemi en çok isteyen sen değilmisin " diye söylendi o kısık sesiyle birşey diyemedim sadece sinirle çıkıp gittim o an...

Aradan resmen yarım saat geçmişti ama ona karşı sinirim bir türlü geçmiyordu, kendini öldürmek için önüme atlamişti , hastane bahçesinden çıkıp doğru odaya gitmek için yol aldım, odaya vardığımda kapiyi araladim ve Aselin uyuduğunu fark ettim arkamdan birinin bana seslendiğini duydum "Ateş bey " arkamı döndüğümde doktorun bana seslendiği duydum " Buyurun doktor bey " bana bakıp " biraz odamda konuşabilirmiyiz " diyip yolu gösterdi ve odaya gitmeye başladık vardığımızda kapiyi açıp kendi yerine oturup " Buyurun doktor bey ne diceksiniz önemli bir şey yoktu öyle söylediniz " diyip sinirle ona bakıyordum ama onun yüzü hiçte iyi bir şey soylicek tipte değildi " Ateş bey nasıl söylesem bilemiyorum ama Asel hanımın hamile olduğundan şüpheliydik , ve test yaptırdık test pozitif çıktı kendisi hamileymiş ama kurşunun acısından bebeği kaybettik, üzgünüm ameliyat sırasında bilmiyorduk " diyip üzgün ifadeyle bana bakıyordu " ne diyorsun sen doktor ne hamilesi bebeği ne ölmesi senin dediğin şeyi kulağın duyuyormu!!" Diyip sinirle ona bakıyordum hızlıca arkamı dönüp odadan bir hışımla çıktım odadan ,ne demek asel hamileydi ben bunu neden farkedemedim o nasil bunu farketmedi , hızlıca aselin odasina girdiğimde uyanık olduğunu fark ettim hızlıca yanına gidip " neden önüme atladın hee söylesene orda ölüp gitseydim benden kurtulmak istemiyomuydun asel söylesene ne diye önüme atladın ne diye bebeğimizi öldürdün, sen atlamasaydin yaşiyo olacaktı!!!!"

Asel' den

Ateşin sözünü bitirmesiyle hızlıca ona döndüm " ne-ne bebeği ne saçmalıyorsun sen Ateş " dediğimde " bir haftalık hamileymişsin asel bebeğimizi öldürdün sen " demesiyle dumura uğramış gibiydim adeta " be- ben hamilemiydim " diyip korku içinde göz yaşlarım bir bir dökülmeye başladı allahim nedir benim çektiğim bu acılar, benim yüzümden küçücük bir canın ölümüne sebep oldum korku içinde elimi karnıma götürdüm ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım " be- ben bilmiyodum varlığını " diyip hıçkıra hıçkıra ağliyordum. Ateş sadece bana bakıyordu, ve sonra aniden odadan çıkıp gitmişti.

2 Gün sonra

Nihayet bugün çıkıyordum hastaneden bu iki gün boyunca Ateş hiç gelmemişti , berfin vardı 2 gün boyunca yanimda , taburcu işlemlerini yaptıktan sonra hastaneden çıkmaya koyulduk

Serkanin " Yenge benden destek al" demesiyle ondan destek alarak yürümeye başladık arabaya geldiğimde Berfin ve serkanin yardımıyla arabaya bindik ve direkt eve gitmeye koyulduk .

Yaklaşık on dakikanın ardından eve gelmiştik ve kapı açıldığı kapıda dikilen Ateşi farketim , iki gün boyunca görmeye gelmeyen adam karşılamayami gelmişti şaka gibi, serkana dönüp " Serkan inmeme yardım edermisin " dediğimde Ateşin sinirlendiğini farketim ve birden bana doğru gelip kolunu bacaklarıma dolayıp daha ne olduğunu anlayamadan kucağına almıştı, ona sinirle bakıp " Serkan bana yardım eder indir beni Ateş" ona sinirle bakarken o bana sadece dönüp " karımı ben kendim taşırım " diyisini duydum sinirle ona baktım sadece

Nihayet odaya gelmiştik ve beni yavaşça yatağa uzandirmişti , ve bana bakıp " sen biraz dinlen karıcım " diyip çıkmıştı odadan , dikişlerim acıdığı için ağrı kesici içip uyumuştum..

Resmen gece 4 olmuştu yanıma baktığımda Ateşin gelmediğini farketim nerdeydi diye düşünmeden edemedim , bana kizginmiydi halla ,sonra duşuncelerimden sıyrılıp tekrar uyumak için gözlerimi kapattığım anda kapının hızla çarptığında o korkuyla gözlerimi hızlıca açtım ve karanlıkta darma duman olmuş Ateşi gördüm...

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 18 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Ateş +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin