KİMSE SENİ ANLAYAMAZ

ZEHİR OLAN YEMEK

Bölüm şarkısını açmayı,
oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın!
İyi Okumalar...

Yaşlı Amca - Yıldızlara Bak

...
Otobüsten indiğim gibi koleje koşmaya başladım. Bugün yeni kolejimdeki ilk günümdü ve geç kalıyordum. Olanları ufak bir özet geçeyim.

Eski kolejimi tadilat sebebiyle değiştirmek zorunda kaldım. Annemlerde fırsat kolluyormuş gibi Demir Ailesi ile konuşup, ortak bir karara dayanarak beni Ayaz'ın okuduğu koleje göndermeyi tercih ettiler.

Üstüne aynı sınıftaydık.

Ayaz kim mi?

Anne ve babalarımız biz doğmadan arkadaş oldukları için Ayaz ile çocukluk arkadaşı sayılırdık. Fakat ben bu yaşıma kadar Ayaz ile doğru düzgün konuşmamıştım.

Onu en son ne zaman gördüğümü hatırlamıyorum.

Nefes nefese koleje vardığımda kolumdaki saate baktım. 16 dakika derse geç kalmıştım. İlk güne harika bir başlangıçtı!

Koşmayı bırakıp yavaş yavaş koleje yürümeye devam ettim. Her adımda hocaya ne diyeceğimi düşünüyordum.

Sınıfı bulmakta zorlansam da sınıfımı buldum. Kapının önüne geldiğimde elimi kaldırıp 2 defa kapıya vurdum. İçeriden "Gel!" diye bir ses geldi ve çekine çekine de olsa içeriye girdim. Hoca bakışlarıyla beni delik deşik ederken bir açıklama yapmadığımı hatırlayıp afalladım.

"Eee şey merhaba. Ben yeni öğrenci Lizge Özsoy. Geç kaldığım için gerçekten çok özür dilerim. Bir daha olmayacak." deyip hocanın gözlerinin içine baktım.
Bana geçmem için bir işaret yaptığında sınıfa dönmeyi akıl ettim. Hangisinin Ayaz olduğunu bilmiyordum ve Ayaz'ın beni bulmasını da beklemiyordum. Kimseden ses çıkmadı.

Boş bir sıra aramaya başladım. Sadece tek bir kişinin yanı boştu. Derin bir nefes vererek onun yanına ilerlemeye başladım.

Yerime oturdum ve hoca dersi anlatmaya başladı..

Teneffüs olduğunda herkesin sınıftan çıkmasını izledim. Yanımdaki kız hareketlenip ayağa kalktı ve o da sınıftan çıktı.Sınıfta kimse yoktu. Uzun süre kimse sınıfa uğramayınca aşağıya inmeye karar verdim.

Aşağıya inerken etrafı inceleme fırsatı buldum. 4 katlı bir kolejdi ve alt katı da sayarsak 5 kat ediyordu. Duvarlar beyaza boyanmıştı. Zemin katta kantin, zemin katın altında ise; soyunma odaları, basketbol sahası ve yüzme havuzu vardı.

Aşağıya geldiğimde istemsizce kantine doğru ilerledim. Bir tane çikolatalı süt alıp önüme çıkan boş masaya oturdum.

Sütü bitirmiş, dişlerimle pipeti ısırırken etrafı izliyordum. Birinin bana baktığını hissettim. Dönüp baktığımda ise hiç de yabancı olmayan ama bir o kadar da değişmiş o yüzü tanıdım.

Ayaz.

Bana bakmayı kesene kadar Ayaz'a bakmaya devam ettim.
Bu durumdan sıkılmış olacak ki gözlerini üzerimden çekip merdivenlere yöneldi.