<Unicode>
အချိန်လေးနှစ်မျှကြာသွား၍ အစိုးရစစ်ဟူသောစတုတ္ထတန်းကိုတက်ရောက်နေကြသော သူတို့မှာသာမန်ပို၍စည်းကမ်းတင်းကျပ်ခံနေရ၏။ အထူးသဖြင့် ဟန်ဇင်မင်းထက်နှင့် ပိုင်မင်းခန့်ဦးတို့ဖြစ်သည်။နေ့လယ်ထမင်းစားချိန်အပြီး အဂင်္ံလိပ်စာသင်နေရသောအချိန်၌...
"ဟိုလေ ဆရာမဝင်ခွင့်ပြုပါဦး"
"ဟုတ်ဆရာမရပါတယ်ရှင့်...ဘာများဖြစ်လို့လဲမသိ"
"သားပိုင်မင်းခန့်ဦးနဲ့ဟန်ဇင်မင်းထိုက်ကိုဆရာမကြီးက ခဏခေါ်ခိုင်းလိုက်လို့ပါ"
သူတို့နာမည်ကြားသည်နှင့်ခေါင်းလေးတွေကိုထောင်ပြီးကြည့်နေလေသည်။
"သားပိုင်ပိုင်နဲ့ဟန်ဇင်မင်းထိုက်တို့ရေ သားတို့ကိုဆရာမကြီးက ခေါ်ခိုင်းလိုက်လို့တဲ့ လိုက်သွားလိုက်ကြဦး ကလေးတို့"
အင်္ဂလိပ်ဆရာမမှအတန်းရှေ့ကအော်ပြောသဖြင့်အမြန်ထိုင်နေသည့်နေရာများမှထလာပြီး
"ဟုတ်ကဲ့ပါဗျ"
"ဟုတ် ဆရာမ"
တစ်ယောက်တစ်မျိုးဖြေပြီးကျောင်းအုပ်ဆရာမကြီး လက်ထောက်ဆရာမလေးနောက်မှ သူတို့နှစ်ဦးဘုမသိဘာမသိရုံးခန်းသို့လိုက်ခဲ့ရလေသည်။ရုံးခန်းနှင့်စတုတ္ထတန်းမှာ အနည်းငယ်ကွာဝေးသဖြင့်လမ်းခပ်သွပ်သွပ်လျှောက်ရသည်။သို့သော် သွားနေသည့်လမ်းတစ်လျှောက်လုံးတွင်ကလေးနှစ်ယောက်စလုံးမှာဘာကြောင့်များရုံးခန်းအခေါ်ခံရသည်ကိုသိချင်စိတ်အပြည့်နှင့်ပင်၊သူတို့နှစ်ဦးသာရှိနေသော်လည်း ဘာစကားမှမပြောမိကြပေ။ မသိလျှင်စာအတော်ဆုံးကျောင်းသားနှစ်ဦးမှာ မတည့်၍မခေါ်မပြောသော သူများဖြစ်လိမ့်မည်ဟု ထင်ကြလိမ့်မည်။
ရုံးခန်းအတွင်းသို့ရောက်သောအခါ အတန်းပိုင်နှင့်ကာယဆရာအပါဝင် ကျောင်းအုပ်ဆရာမကြီးကပါ အတူတူထိုင်စောင့်နေသည်ကိုတွေ့ရသည်။
"သားတို့ လာကြလေဒီဖက်မှာဝင်ထိုင်လိုက်ကြ"
ကျောင်းအုပ်ဆရာမကြီးမှသူတို့နှင့်မျက်ချင်းဆိုင်ဖက်တွင်ရှိသော နှစ်ယောက်ထိုင်ခုံကြီးကိုညွှန်၍ပြောလိုက်သည်။ထိုအခါမှ နှစ်ယောက်သမားတညီတညာဖြေပြီးအထဲဝင်ထိုင်လိုက်သည်။
YOU ARE READING
Destiny can't judge Our Love
RomanceIt's all about First Love:3ကိုယ့်ဖက်ကနေဘဲ သဘောကျခဲ့ရတဲ့အချစ်ဦးက တချိန်ချိန်မှာတော့ ကိုယ့်ရဲ့သတို့သားလောင်းဖြစ်လာနိုင်ပါတယ်ဆိုတဲ့အကြောင်းလေးဘဲဖြစ်ပါတယ်။ ဖြစ်နိုင်ချေက 100%မှာ 1% လောက်ဆိုပေမယ့် just imagination မို့လက်တွေ့နဲ့မတူနိုင်တာတွေလည်းရှိနိုင်တ...