Seokjin တစ်ယောက် ဒီနေ့ပံုမှန်ထက်ပိုစောပြီးနိုးနေခဲ့သည်။ ဘာဝတ်ရမလဲဆိုတာကိုရွေးနေခဲ့တာလည်း ခုဆိုတစ်နာရီနီးပါးကြာမြင့်နေချေပြီ။ အမြဲ သပ်သပ်ရပ်ရပ်သန့်သန့်ရှင်းရှင်းနေတတ်တဲ့လူက အခုတော့အခန်းတွင်းမှာအဝတ်အစားတွေနှင့် ရှုပ်ပွလို့နေချေပြီ။
နောက်ဆုံးရွေးချယ်ခဲ့တာကတော့ အဖြူရောင် shirt နဲ့ မိုးပြာရောင်jean pantတစ်ထည်သာ။ အဝတ်လဲပြီး lavender ရေမွှေးလေးကိုတစ်ချက်နှစ်ချက်လောက် လည်ပင်းနဲ့လက်ကောက်ဝတ်တွေမှာဆွတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် အညိုရောင်ဆံသားတို့အား နှဖူးေပါ်ခပ်အုပ်အုပ်လေးဝဲကျစေလိုက်သည်။ မှန်ထဲမှာ ပြီးပြည့်စုံနေတဲ့ ကိုယ့်ပုံရိပ်ကို ကျေကျေနပ်နပ်ကြီးတစ်ချက်ကြည့်ပြီး လက်ကနာရီကိုငုံ့ကြည့်လိုက်ပါသည်။
7:40 AM...
အင်း မစောတော့ဘူးပဲ~
Seokjin အခန်းပြတင်းပေါက်နားသွားပြီး အဖြူရောင်လိုက်ကာစလေးကိုအနည်းငယ်ဖယ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် အိမ်ရှေ့ကိုကြည့်လိုက်တော့ မရောက်လာသေးတာကြောင့် စိတ်ထဲခုသွားရသည်။
သူကများ over ဖြစ်နေတာလား.?
လူသတ်ကောင်က သူ့ကိုစနောက်ပြီးပြောခဲ့တာလား.?
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ခုလိုပြင်ဆင်ထားတာ သူ့ကြောင့်မဟုတ်ဘူး.!
ဒီနေ့ အေစာနိုးနေလို့ အချိန်တွေအများကြီးရနေလို့ ပြင်ထားတာ.!! ဟုတ်တယ် .. ငါကအမြဲဒီလိုပြင်နေကျပဲ !!မကြာပါအိမ်ေရှ့ကကားသံကြောင့် သူ့ခေါင်းဟာထောင်ခနဲ။
နည်းနည်းတော့မူရဦးမယ်မလား.?
ချက်ချင်းဆင်းသွားရင် သိက္ခာရောမာနရောထိခိုက်တယ်..!!သူတစ်ယောက်တည်းအတွေးနစ်နေစဉ်မှာပဲ...
တူ.. တူ...
Seokjin night stand ပေါ်ကဖုန်းလေးကို ကိုင်လိုက်ပြီး ပြတင်းပေါက်မှန်ကေနတစ်ဆင့် ကားအနက်ရောင်လေးကိုလှမ်းကြည့်နေလိုက်သည်။
" ကျွန်တော်ရောက်ပြီနော်..~"
" အင်း.! ငါမပြီးသေးဘူး.!!"
" အင်း! အေးဆေးလုပ် ကားထဲကစောင့်နေမယ်.!"
လူသတ်ကောင်ရဲ့အသံက သိသိသာသာချိုသာလို့နေပါသည်။ ကြာကြာသာနားထောင်ရင် သူ့စိတ်တွေပြောင်းသွားလေမလားပဲ.?
YOU ARE READING
အမုန်း၏အခြားတစ်ဖက်..
Fanfictionကျွန်တော်အစ်ကို့ကိုတစ်ကယ်ချစ်တာပါ.. Park Jimin မင်းကလူသတ်သမား ..!! ငါမင်းကိုအရမ်းရွံတယ်..!!! Kim Seokjin ခင်ဗျားလေးကို ကိုယ့်အပိုင်ဖြစ်လာဖို့ဘာပဲလုပ်ရလုပ်ရ လုပ်ဖို့ဝန်လေးနေမှာမဟုတ်ဘူး.!! Park Jiyoung