Love Story - 15.bölüm.
Taylor Swift - Right Where You Left Me.
"Lütfen birazcık daha kalalım anne, Zayn'le biraz daha oynamak istiyorum." küçük kız yandan ikili bir şekilde örülü saçlarıyla oynarken annesinden biraz daha Zayn'lerin evinde oturmalarını istiyordu. Annesi ve Trisha iyi anlaşıyordu, biraz daha kahve içebilirlerdi bahçe de. Böylece Rosaline ve Zayn'de oyunlarına kaldıkları yerden devam ederlerdi.
"Evet Emma teyze, lütfen! Kumla da oynamayacağız, söz!" Küçük Zayn'in isteği karşısında Emma daha fazla dayanamadı. "Pekala, yarım saat daha." Kızının saçını okşadı ve "Sonra eve gideceğiz, tamam mı tatlım?" dediğinde Rosaline sevinçle ellerini birbirine vurmuştu ve Zayn'le birlikte ikisi de koşarak üst kata çıkıyorlardı.
Trisha ve Emma'nın kahve sohbetlerine çocuk çığlıkları eşlik ediyordu. "Hep böyle mutlu olmaları için her şeyimi veririm..." dedi Trisha.
"Şimdi, bunu buraya koyacağım tamam mı?" dediğinde küçük Rosaline, Zayn "Hayır, istemiyorum evcilik oynamayı..." diye karşı çıktı. Rosaline parmağını kaldırıp uyarıcı bir ses tonuyla "Hayır Zayn, kızların istediği olur her zaman. Babam annem ne isterse yapıyor. Sende ben ne istersem yapacaksın." dediğinde "Onlar karı-koca çünkü. Evlendikleri için." dedi Zayn yerdeki uçağını uçurmaya çalışırken.
Rosaline Zayn'in önünde durup "Bak bu bizim çocuğumuz. Ben annesiyim, sende babası... Adı ne olsun? Düşün, düşün..." Rosaline düşünüyordu fakat Zayn hiç oralı değildi.
"Buldum! Heidi olsun!" dediğinde Zayn yüzünü buruşturdu. "İyi de o çizgi film, niye bizim çocuğumuzun adı Heidi oluyor?" dediğinde Rosaline'in güneş sarısı saçlarına bakıyordu.
"Hem bunun saçları siyah, çocuklar annelerine benzer. Bu sana hiç benzemiyor." dedi oyuncağı gösterirken.
Rosaline'de "Ama senin saçlarına benziyor, siyah. Bizim çocuğumuz da babasına benziyormuş olsun."
"O zaman ben işe gideceğim, babalar hep işe gider." dediğinde Zayn, Rosaline'de ayağa fırladı ve "Dur, annemlere evlendiğimizi söyleyeceğim!" dedi.
🌊
2 hafta. Tam olarak 2 hafta geçmişti o gün olan konuşmamızın üzerinden ve 2 haftadır hiçbir şekilde karşılaşmamıştık. Bu çok normaldi çünkü fakültelerimiz farklıydı ve onu görebileceğim her ortamdan uzak durmuştum. 1 hafta boyunca beni her gün aramış, mesajlar atmıştı fakat ben mesajlarını yalnızca üstten okumuştum, cevap verecek bir gücüm yoktu. O da bir hafta sonra bırakmıştı zaten aramayı.
O gün evden çıktığımda Zayn'in dediği her şeyi düşünüyordum fakat anlam veremiyordum. Düşününce anlaması zor değildi, çocukluğumuzda birbirimizi tanıyor oluşumuz fakat yine de anlamıyordum işte bunu neden bana daha önce demediğini veya bunu neden benden sakladığını. Anlayamıyordum ve sanırım hiçbir zaman anlamayacaktım da bunu.
Anneme bu konuyu açıp sorduğumda ise... olaylar orada daha da karışıyordu işte. Annem Zayn'le aramızda bir şey geçmesini istememesinin sebebi olarak bunu gösteriyordu. Çok başka şeyler olduğunu da söylüyordu, bunları hiçbir zaman bana anlatamayacağını da.
