"ببخشید! اینجا چیکار میکنید؟"
گردن لوهان از جایی که با دهن باز به اون نقاشی بد ریخت خیره شده بود به سمت در اتاق برگشت. نگهبان لعنتی که درست لحظه اکتشاف بزرگش از نا کجا آباد ظاهر شده بود با اخم محتاطی وراندازش میکرد.
خوبه
اگه هنوز لوله اسلحه صدا خفه کن دارش مغز لوهانو هدف نگرفته بود یعنی همچنان بهش به عنوان یکی از میهمان های رئیسش نگاه میکرد. یعنی هنوز فرصت اینو داشت که خودشو بدون خون و خونریزی از این وضعیت خارج کنه.
"معذرت میخوام،"
خنده ی حواس پرتی کرد و سعی کرد شرمنده بنظر برسه. "نمیدونم چطور از اینجا سر درآوردم. داشتم دنبال سرویس بهداشتی میگشتم.. بنظر میاد گم شدم."
"این طبقه برای مهمان ها در دسترس نیست."
"حق با شماست، مایلم شخصا از میزبان بابت این اشتباه عذرخواهی─"
"علامت های توی سالن واضحا محدوده مهمانی رو سالن پایین مشخص کردن. شما نباید اینجا میبودید..."
حالا داشت به داخل اتاق به طرف لوهان قدم برمیداشت و با چشم های باریک شده ش جزئیات صورتشو از نظر میگذروند. "اسمتون چیه؟ فکر نمیکنم بین لیست مهمون ها متوجه شما شده باشم..."
لوهان سعی کرد همچنان حالت مهمون گیج گمشده رو حفظ کنه اما نامحسوس به کشوی میز نزدیک تر شد و دستش رو دور شیشه سنگین بطری مشروب حلقه کرد.
"من─"
"اون با منه. عزیزم اینجایی؟ دنبالت میگشتم!"
با دیدن تازه واردی که از کنار نگهبان گذشت و با قدم های محکم خودشو به لوهان رسوند، انگشت هاش دور گردن بطری شل شد.
نهایت تلاشش رو کرد تا به اندازه نگهبان شوکه و میخکوب جلوه نکنه، "دیگه داشتم نگران میشدم"
"رئیس بیون... ایشون همراه شمان؟"
حضور بیون بکهیون واضحا از حالت تهاجمیش کاسته بود. لوهان میتونست ببینه که دوباره داره به وضعیت محترم و محتاطش برمیگرده.
"بله یوجونگ. بابت این اشتباه سهوی معذرت میخوام."
رو به لوهان کرد و با همون لحن نگران محبت آمیزش گفت، "گفتم بذار دنبالت بیام. نوشیدنی های بی نظیر رئیستون همراه منو از خود بیخود کردن."
جمله آخرو با خنده رو به نگهبان گفت و وقتی مرد نگاهشو دوباره به صورت لوهان داد، اون سعی کرد یه لبخند کج و کوله تحویلش بده و امیدوار باشه که توی نمایش حواس پرتیش، مستی هم با عقل جور دربیاد.
"هم نوشیدنی ها و هم کلکسیون بی نظیر تابلوهای نقاشی." بیون نگاه کوچیکی به تابلوی نقاشی منحوس کرد، "اکسپرسیونیسم انتزاعی از سبک های مورد علاقشه. باید بگم رئیس جانگ توی این زمینه سنگ تمام گذاشتن. از طبقه پایین تا توی راهرو ها داشتی راجع به همشون حرف میزدی مگه نه عزیزم؟"
