معلوم شد جشن مهندس های هوافضا قطعا شامل الکل هم میشه، ازونجایی که با دانشجو های رشته های دیگه یه کلاب رو اجاره کرده بودن و داشتن به سیم آخر میزدن.
بکهیون با لیوان ویسکیش به بار تکیه داده بود و بالای 150 تا دانشجوی مست و تازه رها شده رو از نظر میگذروند که در مقابل رقصیدن، نشئه کردن و به فاک دادن هم تو گوشه کنار اونجا، ایده های متفاوت تری برای خوش گذرونی داشتن.
لوهان و هم کلاسی هاش پشت بار جمع شده بودن و با هیجانی که آلفا احتمال میداد از الکل ناچیز توی خونشون نشات گرفته مشغول مخلوط کردن نوشیدنی های مختلف بودن و بنظر میومد میخوان تجربه کنن زندگی شغلی یه متصدی بار چجوری میتونه باشه.
"بیا اینو بخور."
امگا شات جدیدی رو جلوش گرفت و بکهیون با نگاه به رنگ نوشیدنی که زیر نورافکن های رقصان اونجا هم فسفری و عجیب غریب بنظر میرسید سرشو عقب برد.
"اون زهرمارو از من دور کن."
لوهان خندید و با اعتماد به نفس گفت،
"اسمشو گذاشتیم سیال غیرنیوتونی ژله ای."
بکهیون جرعه ای از ویسکی مطمئن خودش خورد و گفت،
"به اندازه اسمش غیرقابل خوردن بنظر میرسه."
لوهان ضربه ی بی جونی به شونه ش زد.
"امتحانش کن دیگه! میخوایم ارزش بازاریابی کوکتلامونو تست کنیم. شاید بشه بعضیاشونو ثبت کرد."
"تو لیست مسمومیت های الکلی مرگ آور؟"
لوهان خندید اما قبل از اینکه بخواد جواب بکهیونو بده فریاد یه نفر بلند تر از موسیقی توی بار به گوش رسید.
"یکی اون احمقای هوانوردی رو از پشت ست دی جی بکشه بیرون!"
تو همهمه ای که راجع به سلیقه موسیقی رشته های مختلف درست شد برای لحظه ای بکهیون امید پیدا کرد کار به یه دعوای تمام عیار بکشه و یکم اون جو مرده رو جالب کنه. تا اینجا که پارتی کردن نوابغ جامعه آکادمیک کشور چنگی به دل نمیزد.
"یبار دیگه بگو چرا دی جیو هم برا امشب مرخص کردین؟"
از لوهان پرسید و امگا شونه ای بالا انداخت.
"همه رو باهم مرخص کردیم دیگه. نمیخوری؟"
شات رو جلوی بکهیون تکون داد و با ابروی بالا رفته پرسید،
"خودم امتحانش کنم؟"
بکهیون با اینکه پشیمونی رو قبل از گرفتن لیوان کوچیک هم احساس میکرد محتویات ناشناخته رو ته حلقش خالی ریخت و طولی نکشید که با صورت درهم رفته به لیوان ویسکی خودش پناه آورد.
"پس خوب نیست؟"
لوهان با کنجکاوی معصومانه ای که تو یه مکالمه راجع به نوشیدنی های الکلی جایی نداشت پرسید و بکهیون با نگاه زهرآلود به شات نفرین شده گفت،
