MOTOR YARIŞI||YARI TEXTİNG

1.Bölüm

Ve herkesee merhabaaaa.Uzun bir aradan sonra buradayım.Burayı özlemişim bu aradaa.

Birde sizin karşınıza yeni bir kurgu ile geldim."Motor Yarışı" adlı bir kurgu.
Beğenebileceğinizi düşündüğüm bir kurgu aslında umarım hoşunuza gider.

Çoğu şey aklımda bu kurgu hakkında aslında.Yani neler olacağını neyin ne zaman gelebileceği gibii.

Ha birde Instagram hesabıma uğramanız gerektiğini düşünüyorum.Çünkü birçok duyurarı artık orada yapıyorum.

İntagram hesabım: writerivyautumn
Tik tok hesabım: ivyautumnwriter

Hehe bu hesaplarımada uğrayabilirsinizz.

Ee o zaman artık kurguya geçelim değil mii?

Keyifli okumalarrr💓

••••••••••••••••••••••••

İhanetler, sevgiler, arkadaşlıklar ve daha fazlası...

Hayatımıza girecek insanlar veya girmeye yakın gerçekler.

Ve sonunda kimin kalıcağını bile bilmeyen ben?

Ben Ada Yılmaz,

Atlas Yılmaz'ın kardeşiyim.

Motorlara hayran, aynı zamanda ressam olan.

Yüzünü bile hatırlamadığım bir baba.

Ayrı evde yaşadığımız bir anne.

Ben ve abim birbirimizin ailesiydik.

Daha yeni okuldan çıkmıştım.Annemin evine doğru gidiyordum.Abim birkaç gündür orada kaldığından dolayı ona lazım olan birkaç dosya oradaydı.

Normalde annemin yanına gitmek, onu görmek çok isterdim.Ama evde o adamla birlikte yaşamaya başladığından beri gitmek içimden gelmiyordu.

Çoğunlukla ya annem bizim eve geliyordu yada dışarıda buluşuyorduk.

Abimi birkaç kez aramıştım ama bakmamıştı.Bugün gireceği bir motor yarışına girmek için boş bir alanda çalışacaktı.Onun için onu merak etme fonksiyonlarım bunu düşünerek birazda olsa azalıyordu.

Binanın dış kapısına geldiğimde birkaç sefer zile bastım.İkinci basmadan sonra çok beklemeden de açılmıştı.

İçeriye girdiğimde annemin olduğu kata çıktım ve kapıyı çaldım.

Kapı açıldı ve istedemediğim o kişiyi kapıda görmüştüm,Hakan Adalı.
Annemin birkaç ay önce tanıştığı ve mutlu olduğu veya öyle sandığı adamdı.
Biz ve onlarla birlikte kısa bir nikah olmuş ve öylece kapanmıştı.Zaten sonradan hep birlikte oturmaya başlamışlardı.

İçeriye girmeden hemen önce, "Annem evde mi?" diye sormuştum.

"Merak etme içeride, rahatça gir içeriye"demişti çok anlaşılmayan bir şekilde sırıtarak.

Ayakkabılarımı çıkartarak eve girmiştim.
Oda arkamdan kapıyı kapatıp peşimden gelmişti.Oturma odasına girdiğimde annem beni gördüğüne çok şaşırmıştı.

"Kızım, sen... Hoşgeldin" demişti şaşkın bir ifadeyle.Ayağa kalkarak bana sarılmıştı.Birkaç dakikalık sarılmadan sonra ise ayrılmıştık.