Bu bölüm harypotter03 'e ithaf edilmiştir.
🦋
İçte tutulan gözyaşları akıtılanlardan daha acıdır.
-Stefan Zweig-
🦋
Yağız'ın ağzından
Sabah saat 07.30 gibi yataktan kalkmış uyuşuk adımlarla lavaboya ilerliyordum.Gece duyduklarım dan sonra kendimi uzun uzun düşüncelere boğduğum için iki saatlik uykuyla duruyordum.
Lavaboya girip ilk önce ihtiyaçlarımı giderdim,ardından elimi yüzümü yıkayıp dişlerimi fırçaladım.Lavabodan çıktıktan sonra telefondan saate baktım ve saatin 07.56 olduğunu gördüm.
Okulum saat 08.30 da başlıyordu ve benim yavaştan çıkmam lazımdı.Bu eve biraz uzak kalıyordu.
Akşamdan hazırladığım çantamı elime aldım ve kapımın kilidini yavaşça açarak dışarı çıktım.Arkasından tekrar kilitleyip anahtarı çantama attım ve aşağıya inmeye başladım.
Salona gelince herkesin burda oturup kahvaltı hazırlanmasını beklediğini gördüm.
İlahi adalet,görüyor musun Yağız?Sen evde çatalı yanlış koysan kahvaltıdan mahkum kalan insansın,onlar ise burda oturup öylece bekliyorlar.Ne garip değil mi?Sence de bir intikam gerekmez mi?
İçimdeki sesi susturmak için gözlerimi derince yumup açtım.Ara sıra böyle bir ses duyuyordum içimde fakat onu kontrol edemiyordum.En olmaz yerlerde ortaya çıkıyor ve beni manipüle etmeye çalışıyordu.
Tabi ki ona kanmıyordum ama ya bir gün kanarsam diye çok korkuyordum.
Düşüncelerimden Simge hanımın sesiyle ayrıldım.
"Oğlum gelsene buraya,nereye sabahın köründe?" diye sordu yine o güzel sesiyle.
Sahi,senin sesin de güzel miydi anne?
"Okula gideceğim Simge hanım,bende şimdi çıkacağımı haber verecektim" diye cevap verdim ona.
Simge hanım sıcak bir gülümseme sundu bana "İyide oğlum senin okulun bu saatte değil ki,09.30 da" dedi.
Değişik değişik baktım ona,okul saatlerim mi değişmişti ki benim.Düşündüm iyice fakat mümkün değildi,gruba yazarlardı o zaman.
Simge hanıma değişik bir ifade ile bakarken "Anlamadım Simge hanım,benim okul saatim 08.30 da" dedim.
Simge hanım sanki çok normal birşeymiş gibi "Sana söylemeyi unuttum mu ben,sen artık Ozan ve Ateşle birlikte bizim okulumuzda okuyacaksın" dedi.
o an üç tane şaşkınlık nidası duyuldu salonda
"ne?"
"ne?
"ne?"
birisi benden,birisi Ozan'dan,diğeri ise Ateşten çıkmıştı.
Ozan bir anda ayağa fırlayıp bağırmaya başladı.
"ANNE NE DİYORSUN SEN,BEN BU ÇOCUKLA AYNI OKULDA OKUMAM"
Simge hanım kaşlarını çatarak Ozan'a sert bir bakış attı ve "Bana bir daha bağırma Ozan,seni karşında arkadaşın değil annen var lütfen biraz saygılı davran,ayrıca istesen de istemesen de Yağız sizinle aynı okulda okuyacak,nasıl en iyi imkanları size sunuyorsak ona da sunacağız ve hiçbirinizin buna sesini çıkardığını duymak istemiyorum,beni ceza verdirmek zorunda bırakmayın" diye hepsine rest çekti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ailem/Yağız Koral
Teen Fiction🦋 Doğumda annesini kaybeden Yağız,babası tarafından sevilmeyerek büyümüş bir çocuktu.17 yaşındayken bir gün babasına bebeklerin karıştığı ile ilgili bir bilgi geldiğinde ise hayatı zaten karanlıkta olan Yağız daha da karanlığa battığını hissediyord...
