Το δυνατό φως του ηλίου την ξυπνησε αλλά αυτό δεν την ενόχλησε. Είχε κοιμηθεί αρκετές ώρες και ένιωθε πολύ ξεκούραστη.
Τεντώθηκε έντονα και άνοιξε τα ματια της αργά.
Ο Αντρει έστρωνε τον καναπέ. Όπως ειδε η Θεοφανω ήδη είχε ντυθεί.
«Καλημέρα», του ειπε.
Γύρισε και την κοιταξε χαμογελωντας της συγκρατημένα. «Καλημέρα».
«Τι ώρα είναι;»
«Εννιά».
Η Θεοφανω ανασηκωθηκε απότομα και άρχισε να στρώνει το κρεβάτι. «Γιατι δεν με ξύπνησες; Θα έπρεπε να έχουμε κατέβει κάτω».
«Οχι δεν θα έπρεπε», σήκωσε το χέρι του για να την σταματήσει. «Μην στρώνεις το κρεβάτι».
«Γιατι;» Τον ρώτησε αφήνοντας την κουβέρτα ανάστατη.
«Θα έρθει η Τσαντουλα ή η Μορφουλα πιθανότατα με την Πολυξένη. Καλύτερα να βρουν το κρεβάτι... καπως ακατάστατο».
Η Θεοφανω απομακρύνθηκε απο το κρεβάτι καταλαβαίνοντας τι εννοούσε ο Αντρει. Άρπαξε το κόκκινο φόρεμα της και κρύφτηκε πίσω από το παραβάν όπως εχθές την νύχτα.
Όταν βγήκε ξανά έξω ειδε ότι ο Αντρει είχε πετάξει τα νυφικά ρούχα τους γύρω γύρω στο πάτωμα και είχε χαλάσει και την δικη του πλευρά του κρεβατιού.
«Είναι...» ξεκίνησε να λεει η Θεοφανω.
«Πειστικό», ολοκλήρωσε ο Αντρει κοιτάζοντας το έργο του.
Γύρισε προς το μέρος της. «Θα κατέβουμε να φάμε πρωινό και μετά θα φύγουμε».
«Για να πάμε που;»
«Θα δούμε. Πρέπει να μιλήσουμε έτσι κι αλλιώς».
Ο Αντρει πήγε να ανοίξει την πόρτα όμως το χέρι της Θεοφανως τον σταμάτησε. «Πρέπει...» του ψιθύρισε. «Πρέπει να κάτσω αναγκαστικά στο τραπεζι τους;»
«Δεν ξερω πως μπορούμε να το αποφύγουμε αυτό. Η θέση σου πλέον σε αυτόν τον Πύργο είναι άλλη», της εξήγησε.
Εκείνη έγνεψε καταφατικά και εκείνος ξεκλείδωσε την πόρτα. Αλλά δεν άνοιξε. «Λοιπόν...» αναστέναξε. Της έτεινε το χέρι του. «Θα πρέπει να... προσποιηθουμε».
Η Θεοφανω έκρυψε διστακτικά το χέρι της μέσα στο δικό του, ένιωσε ότι το χέρι της ηλεκτρίστηκε αλλά προσπάθησε να μην δείξει το ξάφνιασμα της, ιδέα της θα ήταν.
Άνοιξαν την πόρτα.
Το βήμα τους ήταν σταθερό, αποφασιστικό. Λέξη δεν αντάλλαξαν. Σαν να εμπροκειτο να δώσουν την καλύτερη παράσταση της ζωής τους.
YOU ARE READING
Στον δρόμο προς το φως
FanfictionΌταν του αποκάλυψε η Θεοφανω τον πραγματικό λόγο που η γυναίκα του αυτοκτόνησε, έπεσε από τα σύννεφα. Όμως η ζωή του επιφύλασσε μεγαλύτερες εκπλήξεις. Το ίδιο βράδυ ο Κανελλος του αποκάλυψε την αλήθεια για την ταυτότητα του. Τώρα είχε δυο μυστήρια...
