Benimki - Jin
Jin:
GEÇ KALDIM
BİR SAAT
GEÇ KALDIM
ÖZÜR DİLERİM
ALARMI DUYMAMIŞIMBenimki:
Sorun değil
Hızlı gelJin:
Okuldayım zaten
Gitmedin dimiBenimki:
Gitmedim
Erkekler tuvaletine gel
GörüldüJin:
Neden
O günden sonra/
Oraya hiç girmedin/Benimki:
Gel işte
HadiJin:
Tamam
Geliyorum
GörüldüJin:
Nerdesin
Tuvalet boşNamjoon:
Bu tuvalette
Beni kurtarmıştın
Seni görür görmez
Kendimi güvende hissettim
Daha önce kimseye
Böyle hissetmemiştim
GörüldüNamjoon:
Şimdi tekrar bahçeye çık
Çıkınca yazJin:
Ne demem/
Gerektiğini bile bilmiyorum/
Geriliyorum/
Tamam
GörüldüJin:
BahçedeyimNamjoon:
Voleybol takımındaydın
Defalarca dersten kaçtım
Seni izledim bahçede
Hiç haberin olmadı bundan
GörüldüNamjoon:
Şimdi okuldan çık
Sağdaki ara sokağa gir
Çıkmaz sokağaJin:
NamjoonNamjoon:
Hadiii
GörüldüJin:
Tamam
Ara sokaktayım şu anNamjoon:
Beni ilk koruduğun yer
Seni ilk gördüğüm yer
İlk ilgimi çektiğin yer
Param olmadığı için
Gaspçı bir gruptan
Dayak yiyodum
Daldın aramıza
Kurtardın beni
İlk kez ama son kez değil
GörüldüNamjoon:
Şimdi yemekhaneye gelJin:
Tamam
Görüldü...
~Namjoon'dan~
Telefonumu kapattım ve yemekhanenin girişini gözetlemeye başladım. Gergindim. Parmaklarımla oynuyordum. Önündeki iki tabağa tekrar göz gezdirdim. Klasik yemekhane yemekleri... Çorba ve kurufasulye pilav. Her şey böyle başlamıştı, istiyordum ki bizde böyle başlayalım.
Kapının orda bir hareketlenme hissedince oraya baktım. Gelmişti. Ayağa kalktım ve gülümsedim. Gergin gözüküyordu. Etrafa garipser gibi göz gezdirdi. "Neden burdayız? Burayı ikimizin de sevmediğini sanıyordum." İç çektim. "Burayı ben sevmiyorum Jin. Senin güzel anıların var."
"Güzel falan değillerdi. Sürekli tetikte olmak zorunda olmanı görmek hiç iyi hissettirmiyordu." Karşımdaki sandalyeye otururken homurdanmaya devam etti. "Ayrıca burası hiç iştah açıcı değil. Baksana, duvardaki boyalar bile kendinden geçmişler."
Yüzümde bir tebessüm oluştu ama aynı zamanda içimde bir acı hissettim. Benim geçmişim yüzünden yıllarını geçirdiği bu okula nefret beslemişti. Boğazımı temizledim. "Bu okul sadece kötü anılarla dolu değil. Özellikle bu yemekhane." Bu yemekhanede Jin'e karşı ilk adımımı atmıştım ve yanına oturmuştum. Şimdi farklı bir anlam ifade eden ilk adımımı da bu yemekhane de atacaktım.
"Bazen kötü anılar iyi anıların üzerini bir perdeymiş gibi örterler. Bu okul kötü." Ona dikkatle baktığımı farkettiğinde bakışlarını bana çevirdi. "Kötü anılar bizi tanıştırdılar, birbirimize bağladılar. Zaman geçtikçe onlarda geçti ama biz yan yana kalmaya devam ettik."
Çantamı açtım ve içinden Jin'in lisede istediği, 10 yıl öncesi için moda olan siyah bir dijital saat çıkardım. Bu saati ona alacağıma söz vermiştim ama muhtemelen unutmuştur bile. Saati uzattığımda şaşkın bakışlarını oraya çevirdi. "Unutmamışsın..."Gülümsedim. "Unutmadım. Biliyorum, kötü anılara sahibiz. Yine de iyi anıları beraber yaratabiliriz. Bunu yıllardır yapmak istiyorum ama iyi hissetmeyen bir insanın başkasını da iyi hissettiremeyeceğini biliyorum. Artık iyiyim, yaralarımı ve geçmişimi tam şu an, burda kapatmak istiyorum." Derin bir nefes aldım. "Benimle çıkar mısın?"
Uzun bir süre ses gelmeyince rahatsızca kıpırdandım. "Sanırım... Yapmamalıydım..." Yine bir tepki alamadım. Donmuş bir şekilde bana bakıyordu. O kadar donmuştu ki göz bile kırpmıyordu. "Jin..." Tam o sırada gözleri kapandı ve sandalyesiyle beraber yana devrildi. Panikle ayağa kalktım. Bayılmıştı! "Jin!!"
...
Bilinmeyen Numara - Taehyung bey
Bilinmeyen Numara:
Merhaba Taehyung bey
Ben Jihoo'nun arkadaşıyım
Bişey konuşabilir miyizTaehyung bey:
Merhaba 👋🏻YAŞIYORUM ARKADAŞLAR! ÖLMEDİM! BB!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
JİHOO / TAEKOOK
FanfictionTaehyung ve Jungkook, çocuk evlat edinmek için anlaşmalı bir evlilik yaparlar... Yanshipler: #yoonmin #namjin #taegyu