Herkes Dağılınca

196 8 1
                                    

Tuvaletten çıktım kendimi fazlasıyla değersiz hissediyordum .. 

Sıkılmıştım artık bu durumdan ama Özgürden de vazgeçemiyordum ona gerçekten değer vermiştim . 

Batu bardakları yıkıyordu beni gözlerim kan çanağı içinde görünce yanıma koştu . 

Batu : Olanları biliyorum ama bence artık onu unutmalısın.

- Ya nasıl unutayım .. ( Ağlayarak Batuya sarıldım.)

Koltuğa uzandım uyuya kalmışım ...


Sabah olduğunda Batu barı açmış ve dışarda birileriyle konuşuyordu .. 


Batu : Didem mi saçmalamayın o gayet akıllı bir kız akıl hastanesi falan şaka mı bu ? 
-Beyefendi lütfen zorluk çıkarmayın ! 


Ben bunları duyar duymaz tuvalete saklandım gitmek istemiyordum oraya tuvalette öylece bekliyordum titriyordum kalbim güm güm çarpıyordu korkulu gözlerle tuvaletin kenarına çökmüştüm. 


Bir an kapı açıldı bu o hemşireydi beni görür görmez tanıdı kolumdan tutup o deli gömleğini giydirmeyi başardı . 

Batu üzgündü giderken beni ziyaret edeceğini söyledi.. 


Olduğum yere geri dönüyordum yolda giderken şikayet belirtisiyle  beni bulmaya geldiklerini duydum bunu Özgür yapmış olamazdı o da aranıyordu çünkü .. 



Akıl HastanesiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin