Akıl Hastanesi

SON

Bugün taburcu oluyorum.
Özgüre mektup yazdım.

Merhaba Özgür,

Bu bir veda mektubu değil cesaretim olursa yine seni görmeye geleceğim .
Ama açıklamam gereken bir şey daha var seni hala çok seviyorum.
Ama yanlış zamanımda yanlış kişi oldun .
Olsun ama maceramız yeter bize sende iyileşeceksin bir gün ve o zaman beni hatırlamayacaksin belki de .
Belki bende çok uzaklarda olacağım .
Seni hep anlatacağım kıvırcık deli dolu suskun adam olarak kalacaksın seni seviyorum.

Her şeyim hazırdı. Annemle babam arabada beni bekliyorlardı.
Özgürün kapısına gittim kapısı aralıktı.
Mektubu eline almıştı elleri titriyordu. Açıp okumaya başladı..

Dizlerinin üstüne çöküp ağlamaya başladı.

Ona sarılmam lazımdı sarilamadim.

Ağlayarak arabaya döndüm..

Kendime gelemedim bir kaç ay sonra okul işlerimi halledince kendime geldim. Ama aklım yine Özgürde idi.

Aylar sonra onu görmeye gittim fakat oda hastaneden taburcu olup çıkmıştı.

Tesadüf olur karşılaşırız sanmıştım ama onu son görüşüm olmuştu ...

Onu sevmekten vazgeçemedim .

Teşekkürler okuduğunuz için yorumlarınızı beklerim :)