O ginoo,
Minsan, napakahirap mahalin ang nasa malayo.
Laging nag-iisip sa 'yo:
Ano'ng ginagawa mo ngayon?
Hindi mapirmi, nag-aalala sa 'yo.
Gabi-gabi nalang nakatingin sa langit,
Kinakausap ang mga tala at ang buwang kay rikit,
Umaasang ika'y nakatitig din,
Damdaming nangungulila sa 'yong presensiya sa 'king piling.
Magkaiba ang ating oras,
Milya milya ang layo mo sa Pilipinas.
Ano'ng magagawa ko?
'Di alintana ang distansya ng mga puso.
Kahit na ganoon, mahal iyong tandaan
Hindi man tayo ang magkasama, ngunit 'wag sanang kalimutan.
Ako'y narito't walang sawang naghihintay.
Kahit mahirap, kakayaning lagpasan ang pagsubok ng buhay.
Upang ika'y makapiling sa habambuhay.
__________________________________
BINABASA MO ANG
Para Sa'yo, Aking Ginoo
Poetry"𝔓𝔞𝔯𝔞 𝔰𝔞 𝔪𝔤𝔞 𝔤𝔦𝔫𝔬𝔬𝔫𝔤 𝔪𝔦𝔫𝔰𝔞𝔫𝔤 𝔫𝔞𝔤𝔦𝔫𝔤 𝔭𝔞𝔫𝔰𝔞𝔪𝔞𝔫𝔱𝔞𝔩𝔞𝔫𝔤 𝔩𝔦𝔴𝔞𝔫𝔞𝔤 𝔰𝔞 𝔪𝔞𝔡𝔦𝔩𝔦𝔪 𝔨𝔬𝔫𝔤 𝔪𝔲𝔫𝔡𝔬." A collection of poems Disclaimer: not organized
