7. BÖLÜM BEYAZ GÜL

67 7 2
                                    

Aden parsın yanından arabadan nasıl indiğini bilmiyordu, tek kelime bile etmeden onun yanından ayrılmıştı. Kırgınlık , burukluk hissetmişti genç kız . Ne Nazan ? Ne ara bağlamıştı bu adama böylede gördüğü en ufak şeyde bile canı acımıştı ? Seven yanarmış , sevenin canı acırmış , seven sevdiği yerden kırılırmış , peki ya adam seviyor muyudu bu adamı ? Ondan mı böyle derin hissediyordu ? Elbet anlayacaktı bir gün kalbini genç kız . Aden parsı öylece bırakmış , arabayı da alması için adam göndermişti , yaptığı doğru değildi teşekkür etmesi gerekirdi adenin lakin yapmamıştı . Aden eve girdiğinde hızlıca merdivenlere göneldi , odasına gidip sadece uymak için , yarıp geçmek istemişti şu uzun basamaklı merdivenleri . Aden merdivenleri ikişer ikişer adımlayıp odasına gelmişti ki gözleri neler görmüştü ? Oda da hiç bir şey yoktu , dolabı , yatağı , hatta tavanında bulunan şimal yıldızları bile yoktu , genç kız . Şaşkın adımlar ile odasına girip etrafına baktı , ne olduğunu düşünüyor ve sonradan aklı başına geliyordu , yağmur ile oda değişikliği yapacağını yeni hatırlıyor. Aden etrafına bakıp oflarken yağmur hemencecik dalıyor , sesi boş oda da yankılanıyordu .

" Ooo maymun , döndün demek ? Ben odayı boşalttım , benim eşyalar birazdan gelir , ama senin odan hazır bakabilirsin istersen?"

" Ne ara yaptın bunlari yağmur, az biraz duraydın olmaz mıydı ? Bir veda etseydim odama "

Yağmur Adeni duymuyordu sanki ? Etrafa bakınıyor , odada kalan tek tük eşyaları alıyordu .

" Boş yapma kuzen , hep sen mi göreceksin dağları , az birazda ben göreyim değil mi ? Hem sende biraz deniz gör , sıkıldım ben vızır vızır araba sesi duymaktan "

Yağmur söyleniyor , bir yandan ise adenin ufak kalan eşyalarını odaya götürüyordu . Aden sabır dilene dilene yağmurun ardından odaya gidiyordu. Aden çok kez yağmurun odasına girmişti ama bu seferki ayrıydı , odada kendi eşyaları vardı eski odası ile aynıydı hiç bir fark yoktu , yağmur hiç bir ayrıntıyı es geçmemişti . Aden odaya girdiği zaman yaptığı ilk şey pencereden bakmak oldu , severdi genç kız . Bir şeylere uzaktan bakmayı , uzaktan hayal kurmayı , uzaktan yaşamayı. Aden dışarı baktığı zaman önünde ucu bucağı belli olmayan koca engin bir deniz vardı , genç kızın karşısında Karadeniz vardı . Aden daldığı denizden çıkıp yağmura dönecek iken bir şey daha fark etmişti , pençeresi dost doğru parsın evine bakıyordu , ve o an Aden anlamıştı yağmurun ne yapmak istediğini. Aden usul usul yağmurun yanına yaklaşıp ...

" Sen neden odaları değiştirelim dedin yağmur hanım ?"

Yağmur yavaş adımlar ile adenin yanından uzaklaşıyor , öyle konuşuyordu, oda biliyordu adenin ona neler yapacağını .

" Ah be kuzen seninde jeton dört köşe mi ? Olayı caktın ama biraz geç caktın , bol bol bakarsın enişteme "

Aden sakin halde , yağmura yaklaşıyor yaşanacak olay için önden yer hazırlıyordu .

" Sana milyonlarca kez dedim ki ona enişte deme diye değil mi ? Birde kaç yağmur , kaç ! O uzun saçlarına da veda et "

Yağmur Adene bakıyor , geri geri kaçıyordu adeta , yağmur kaçtıkça Aden peşi sıra kovalıyordu , koca ev yağmurun çığlıkları , adenin bağırışımaları ile inliyordu , tabi neva hanım onları durdurana kadar . Yağmur çığlık çığlığa merdivenleri iniyor Aden ise arkasından bağırıyordu , her ikisi de salona geldiğinde neva hanım ise salonun tam ortasında durumuş , koyunları kesmeyi bekleyen kasap gibi iki genç kıza bakıyordu , Aden ve yağmur aniden seslerini ve koşuşlarını kesmişti ve mahcup bir şekilde neva hanıma bakıyorlardı .

" Artık küçük olduğunuzu düşünmüyorum , evde koşturmak için sizcede fazla büyük değil misiniz ? Ha biz illa koşmak , bağırmak istiyoruz diyorsanız top sahası gibi bahçe önünüzde , gidip orda istediğiniz kadar at koştura bilirsiniz . Koca çocuklar sizi "

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 02 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

ESMER ŞEKERİ  ( Şimal Serisi  1 )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin