Κανεις δεν σε ειδε και κανεις δεν προσπαθησε
,μεχρι που βρεθηκα εγω.
Ισως να μην σε ειδα
μα αγαπη μου σιγουρα προσπαθησα .
Εδωσα χρονο να αποστήθισω τις λεπτες γραμμες στις παλαμες των χεριων σου.
Τον τροπο που με χαιδευες γεματο προθεση .
Σαν να ακουμπουσες το αριστούργημα του επομενου αιώνα.
Ενιωσα εύθραυστη .
Ένιωσα τεχνη .
Εδωσα χρονο να μαθω την φωνη σου
το αρωμα σου .
Και τωρα τα αναγνωριζω παντου .
Γιασεμι .
Υποκαταστατο του δερματος σου .
Γιατι οταν ο οργανισμος μας χανει κατι στο οποιο εχει εθιστει .
Ψαχνει παντου εκεινο που θα τον κρατησει στην επιφάνεια.
Μου εδωσες ολη την τρυφεροτητα που ειχες φυλακίσει κατω απο το δερμα σου .
Σαν να ντρεποσουν .
Σαν να προσπαθουσες να ξεφυγεις απο την αρχεγονη σου επιθυμία να δώσεις.
Ειχες ξεχασει οτι ολα αυτα που αγνοούμε γινονται λεπιδες που τρυπωνουν βιαια κατω απο το δερμα μας.
Σε ειδα με ολες τις πληγες σου και ακομα σε αγαπω .
Δες το σαν την αγαπη που δεν εδωσα τελικα ποτέ στον εαυτο μου .
Ξερω οτι πονας
.Το ξερω γιατι ποναω .
Το ξερω γιατι ποτε δεν μπορεσα να ξεχωρισω που ξεκινουσες εσυ .
Και που τελειωνα εγω .
Το ξερω γιατι καποια στιγμη .
Αληθεια
κατοικήσαμε το ιδιο σωμα .
Σε αναγνωριζω σε καθε κράμα αιωνιότητας .
Σε ενα ηλιοβασιλεμα.
Σε Ενα ζευγαρι που ερωτεύεται.
Περιμενω την μερα που θα γυρισουμε ξανα στην πρώιμη μας μορφη .
Τη μερα που θα ξαναγινουμε ενα αλλιώτικο αστερι .
Γεματο δακρυα .
Οπως πριν δισεκατομμύρια χρονιαΘυμασαι;