[Μ Μ]

Αναγνωριση

Δεν θελω να ξαναφυγεις

Δεν θελω να συνεχισω να σε θυμαμαι απο τραγουδια και ποιηματα
Οσες καταστροφες και να συμβαινουν
Εγω είμαι μουδιασμενη
Δεν μπορω να διαχωρίσω απο που πηγαζει ο πόνος
Πλεον ξερω οτι ποναω για σενα
Γιατι εισαι το μονο πραγμα στον κοσμο για το οποιο αξιζει να πονα κανεις
Υπάρχεις στα ματια των παιδιων που ουρλιαζουν ματαια
Υπαρχεις σε ολα εκεινα τα κομμενα χαμογελα
Τα ματια που ειναι πεισματικα κλειστα
Που ντρεπονται να αντικρίσουν τον κοσμο
Υπάρχεις σε καθετί τραγικο σε αυτον τον κόσμο
Σε καθετί με ενταση και πονο
Ολες οι καταστροφες έγιναν οταν χωριστήκαμε
Ισως παλι τοτε αρχισα να τις αναγνωριζω

Υ.Γ: Δεν εχεις επιστρέψει και δεν ξέρω γιατί έγραψα πως δεν θελω να ξαναφύγεις. Πάντως σε νιωθω μέσα μου. Και δεν θέλω να σε ξεριζώσω ακόμα