Varisimin Nesi Var?

5. Bölüm - Ölümle Yaşam Arasında

"Lora sana verilen sözü tutmalısın.."

"Seni öldürmeye çalışacaklar dikkat et.
Ölümle yaşam arasında gideceksin.
Birisi seni kurtaracak.
O kişiyi unutma.
İhanet eden ölür.
Adalet sağlamaya çalışan savaş başlatır.
Duygularına dikkat et.
Aşık olduğun kişi seni öldürtecek..."

Terler içinde uyandım. Bu duyduğum şeyde neyin nesiydi! Umarım bir rüyadır..

"UYANIN ÇOCUKLAR! ELEMENTAL'E AZ KALDI HAZIRLANIN GİRİYORUZ!"

Ben bu sözlerden 1 dakika önce uyanmıştım. Etrafıma baktım.Neredeyse herkes giyinmeye başlamıştı.

Herkes kendine verilen elbiseyi giymişti.Fakat ben onların verdiği elbiseyi değil,beni bu uçağa zorla bindirdikleri kendi elbisemi giydim.

Onların gecelikleri bile çok özeldi.Abarttıklarını düşünüyordum.İsabel hazırlanmış yanıma geliyordu.

"Uyuyabildin mi Lor?"
"Eh diyelim İsa,sen?
"Uyudum."

İsabel'e gece duyduklarımı anlatmadım.Nasıl olduğunu bilmiyordum fakat rüyamda gördüğüm şeyi ezberledim.

Seni öldürmeye çalışacaklar dikkat et.
Ölümle yaşam arasında gideceksin.
Birisi seni kurtaracak.
O kişiyi unutma.
İhanet eden ölür.
Adalet sağlamaya çalışan savaş başlatır.
Duygularına dikkat et.
Aşık olduğun kişi seni öldürtecek...

Böyleydi. Bu nu nasıl ezberlemiştim ama?Ben bu soruyu sorarken bir anda bir ses duyuldu.

"İniyoruz çocuklar.Uyuma zamanınız geldi.."

Bir anda "ne!" çığlıkları koptu.Odayı bir sis kapladı.

2 SAAT SONRA
Uyandığımda ne olduğu hakkında bir fikrim yoktu.Hayatım boyunca hiç görmediğim bir odadaydım sonradan ev olduğunu anlamıştım.Bu küçük ev neresiydi.Evin kapısını açtığımda dışarıda bu ev gibi küçük evler, büyük evler ve kocaman bir saray görmüştüm.
Burada neler döndüğünü hala anlamamıştım ve bir anda aklım;

"Seni küçük şapşal.Görmüyor musun Elemental'i"

Ahh.. Burası Elemental'di.. Canım babam kim bilir şuan ne yapıyordu..
Gözümden damlayan yaşı silerken yanımda birisi belirdi.

"Yürek yanmadıkça göz yaşarmaz Lora."

"Ne! Sen kimsin!"

"Haha korktun mu?"

"Sen kimsin dedim sana!?"

"Bir Lord'la nasıl konuşacağını öğrenmelisin Lora."

"Ne Lord mu..?

"Aynen,Lord. Tanıdık geldi mi?"

"2 sorum bulunuyor.Birincisi: Dünyaya nasıl dönerim? İkincisi: Adımı nereden biliyorsunuz?"

"Komiksin Lora.Bir Lord'un bilmediği şey yoktur.Evine geri dönemezsin.Bunun için 'Frag kapı'larını açmalısın.Yapabileceğini sanmıyorum. Çünkü açamazsın."

"Adın nedir senin Lord ? Ve niye diğerleri değil benim yanıma geldin?"

"Tek ağlayan sendin. Adım Lucas. Memnun oldum."

"Ben hiç memnun olmadım!"

"Nedenmiş o?"

"Çünkü hiç yardımcı olmuyorsun!"

"Bir Lord'a bağırmazsın bunu öğren."

Bunu dedikten sonra onunla konuşmadım.O bir Lord'du ben ise hiç kimse.Lucas Lord'un arkasından;

"Avucu kadar aklı olmayan insanların kürek gibi dili var…" diye söyledim.

"Duyuyorum seni.Dikkat et bir Lord'la böyle konuştuğun için zindana girme."

O bunu dedikten sonra yutkundum.Beni korkutmaya mı çalışıyordu bilmiyordum. Ama İsabel'e ihtiyacım vardı. Bu diyarda 1 arkadaşım bile olsa yeterdi.Lord tam uçacak iken ona bağırdım.

"Hey! Bekle!"

Bir süre duymamış gibi yaptı sonra "Hm?"

"Bir arkadaşım yani bir arkadaşım da burada olmalı bulmama yardım eder miydiniz? Lord'um."

"Bakıyorum diliniz iyi lafta kullanabiliyormuş.Tabikide bu rızanızı geri çevirmeyeceğim.Arkadaşının adı neydi senin?"

"İsabel. İsabel Fury."

"Tamam.. Uzak değilmiş peşimden gel."

Onun dediğini yaptım.Peşinden gittim. Ona güveniyordum. Tabi şu anlık o da beni İsabel'e götüreceği için.

"Lord olduğunu söyledin fakat ne Lord'u olduğunu söylemedin?"

"Hava.Hava lordu Lucas."

"Teşekkür ederim."

"Gereği nedir?"

"Söylemen."

Bunu dedikten sonra hala onun peşinden gidiyordum.

"Sen Lord değil misin! Bedenleme yapsana ayaklarım koptu!"

"Yaşın değil yaşadıkların öğretir sana hayatı. Bunu unutma Lora. Yürü."

Ayaklarımın ağrısından ölmeme ramak kalmıştı. Bir anda yere çöktüm.

"Ya dursana artık! Sen Lord'sun rahattır tabiki!"

"Hahaha ne komikmiş seni böyle görmek. Az önce İsabel diye ağlayan ben miydim?"

"Ne komiksin ya!"

Yürüdük.Yürüdük. Bitmedi yol.

"Ee geldik. Al İsabel burada olmalı."

Evin kapısında İsabel'i görmüştüm. Bir anda üstüne koştum.

"İSA! YAŞIYORSUN!"

"LOR! AMAN TANRIM ÇOK MUTLUYUM!"

"Seni çok özledim İsa.."

"Bende seni Lor.."

"Ee kavuşmanız bitti mi?"

Bunu diyen Lord Lucas'tı.

"Bu kim Lor?"

"Bu hava Lord'u Lucas."

"Merhaba Lord'um."

"Merhaba İsabel.Lora artık gidelim mi?"

"Gitmek mi?"

"Sen Toprak krallığına ait değilsin.Kendi doğduğun yer Hava krallığına dönmelisin."

"Öyle mi oluyordu.."

"Aynen. Kavuştuysanız gidelim veya evin yolunu kendin bul."

"Hayır bekle! İsa şimdilik gidiyorum.Yarın gelirim.."

Bunu dedikten sonra İsabel'le sarıldım.Yine yoldayım. Daha yeni gelmiştim oysa. Bu kadar kısa olsa bile İsabel'i gördüğüm için mutluydum.

Hava Krallığına döndüğümüzde evime girdim ve uyumaya başladım.Saat gecenin 12'siydi..