Sessiz katil (k-kitap)

-2.Bölüm-

Sabah alarm sesiyle uyandım ve hazirlanip kahvaltı için aşağı indim

"Günaydın anne, günaydın baba"

*ıkiside aynı anda*

"Günaydın kızım"

Hemen kahvaltımı yapip okula gittiğimde arkamdan biri

"YENGEMIZ GELMISS OOOO"

Diye bağırdı arkama dönüp baktığımda Mert'in yanındaki 3 çocuğu gördüm ve hemen sınıfa koştum onu gördüğüm an çantamı sıraya koyup ona doğru ilerledim önündeki kızları yana çekip

"SEN NE SACMALIYOSUN ILK GÜN BANA CARPIP ÖZÜR BİLE DILEMEDIN ŞİMDİDE YANINDAKİ UCUBELER BANA YENGE DİYO SAKA MI YA BU DAHA FAZLA SAÇMALAMADAN BUNLARA SON VER YOKSA SONUN İYİ OLMAZ!!"

"Hey bu ne sinir sakın ol istersen ve tamam soylicem"

Dediğinde hala sinir küpüydüm bu yüzden her zamanki gibi ağlayarak sınıftan çıktım Mert'in arkamdan geldiğini fark ettim

"DURU BEKLE"

Diye bağırdı ama umurumda olmadan öylece merdivenlerden aşağı indim bi anda kolumdan tutup kendine çekti aramizda hiç mesafe yoktu resmen

"Sana bekle dedim dimi"

Bi anda kendimden uzaklaştırmak için ittim ama geri tuttu

"Mert bırak insanlar yanlış anlicak"

Dediğimde bütün sınıf bizi izliyodu

"İnsanlar umrumda değil şimdi birakicam ama 5 dakika beni dinliceksin"

"Tamam ama hızlı ol"

Ve yanimiza arkadaşları geldi

"KANKAA NOLUYOOO DÜĞÜN İÇİN Mİ KONUSUYOSUNUZ"

Dedi o an Mert'e öfkeyle baktım Mert

"Olum kıza öyle demeyin sevmiyo ha bide siz tanismadiniz demi bunlar o ucubeler Burak Tolga ve Caner bide Özge'yle iyi anlastiniz he o da en yakın arkadaşlarımdan biri"

"Hmm memnun oldum ve evet Özge'yle iyi anlaştık en yakın arkadaşım artık-"

Dediğim anda arkamdan biri omzuma dokundu arkamı döndüğümde onu gördüm yüzümde sok olmuş bi ifade vardı içimden

"ONUN NE İŞİ VAR BURDA IKIMIZINDE KAYDININ BURAYA DÜŞMESİ İMKANSIZDI, aceba paramı verdi?, nasıl buraya gelmeyi başardı?, benimi takip ediyo?"

bunları düşünürken;

"Yusuf senin ne işin var burda?"

"Nasıl yani sevgilim, duydumki burdaymışsın bende kaydımı buraya aldırdım"

"YALAN SÖYLEME BURAYA GELMEK İÇİN PARA VERDİN DİMİ SENİN EVİN BURAYA COK UZAK YA BAK ANLAMIYOSUN AMA BIZ AYRILDIK ORUSPU ÇOCUĞU ANLADINMI BIZ AYRILDIK O KAFANA SOK BUNU YETER RAHAT BIRAK BENİ!"

"Güzelim bu ne sinir çok ayıp ben öyle birimiyim aa insanlara yanlış tanıtıyosun beni-"

"PİC BEN SENİ DAHA NASIL İYİ ANLATA BİLİRİM"

Dedim ve sınıfa girdim arkamdan koşarak geldiğini gördüm, kolumu sıktı ve

"Sakın bi daha benle böyle konuşma yoksa biliyosun sonu hiç iyi olmaz"

Dediği sırada kesik olan yerime bastırıyodu korkuyla

"Tamam ama beni rahat bırak yeter yaşattıkların hayattan bıktırdı lütfen benim peşimi bırak"

Sesim titriyodu o sırada Mert'ler geldi ve

"Kızı rahat bırak yoksa karşında beni bulursun"

"Birakmazsam nolur-"
Dediği anda yumruk attı yere düştüğünde azı burnu kan içinde kalmıştı

"Acımadı"

Dediğinde yine yumruk atıp özel böylesine tekme attı yerde kıvranırken beni kucaklayip okuldan çıkardı ve

"KIM BU PEZEVENK"

diye bağırırken kolumu baya sıkıyodu

"Sanane çocuğa naptigini gördüm ya okuldan atılırsan-"

"SON KEZ SORUCAM KİM BU ŞEREFSİZ KİMSE SANA BÖYLE BİSEY YAPAMAZ ZATEN KORİDORDA KENDİMİ ZOR TUTTUM ŞİMDİ ANLAT KİM BU ÇOCUK YOKSA ONDAN ÖĞRENİCEM"

Bişey yapıcak diye korktuğum için herseyi ince ayrıntisina kadar anlattım

"Hem bundan sanane"

Derin bi nefes aldı ve

"Çünkü senden- neyse ya bosver sonra öğrenirsin"

Dediğinde sok olmuştum nasıl yani bana aşıkmıydı? Aradan 3 dakika geçmişti ve biz hala bakışıyoduk Özge'nin yanıma geldiğini fark etmemiştim bile

"Mert, Duru noluyo abi sadece 15 dakika geç kaldım"

*ikimizde aynı anda*

"Yok bisey"

Dedik ikimizde sok içinde birbirimize baktık

"Sonra anlatırım hadi sınıfa çıkalım"

Dedim ve yukarı çıktık sınıfta herkes şok içinde bana bakıyodu biri yanıma geldi ve

"Kızım Mert'in peşini bırak Mert sana bakmaz o bizim yeni geldin diye hemen havalara gir-"

sinirden kıza yumruk attim NAPIYODUM BEN KIZA YUMRUK ATTIM

"Sakın kimse bana bi daha böyle bişey demesin yoksa gerçekten daha beter ederim ANLADINIZMI!?!?!?"

Dediğimde kimseden çıt çıkmadı. Son derste bitmişti mutluydum eve gitmek için çantamı aldığımda kapıda Yusuf'u gördüm ve umursamadan eve gittim. Eve sonunda ulaşmıştım mutfaktan annemin sesini duydum

"Kızım senmi geldin"

"Evett ve aç değilim odama çıkıp yaticam bugün çok yorucuydu"

"Tamam"

Dedi, biraz sonra kapı çaldı

"Ben bakarim"

Diye seslendi annem

"Aa oğlum Yusuf hoşggeldin içeri geçsene"

Bu sesi duyduğumda yerimden kalkıp kalpli pijamalarimla aşağı indim

"Yok Senem teyze rahatsızlık vermiyim sadece Duru'yu görecektim-"

Derken ayağım kaydı ve yüz üstü yere yapıştım

"iyimisin?"

"Aahh acıdı neyse ya iyiyim"

diyip yerden kalktım

"Biseymi oldu niye geldin?"

Dediğimde Yusuf'un dudağına kaydı gözlerim

"Acıyomu"

"Bişey istemicektim sadece seni görmeye geldim ve çok acımiyo"

Dedi aradan 5 dakika geçti ve çok şükür gitti bende odama geçtim ve uyudum.