Perfect Stranger

Chapter two- Second Encounter

"Kapag minamalas ka nga naman oh!" Sabi ni Minho sa kanyang sarili habang tinatanaw ang mga sasakyan sa kanyang unahan.May nagbanggaan kasi kaya na inipit siya sa trapik.Lumingin siya sa likuran para tingnan kung may possibilidad na maka atras siya mag iba nalang nang routa pero di na rin makakalabas ang sasakyan niya marami na ri ng mga sasakyan sa likuran niya.Ang ibang driver nakalabas pa ang mga ulo upang tingnan kung ano ang sanhi ng trapik. Tiningnan niya ang wrist watch niya at nakita niyang alas kwarto e medya na.Trenta minutos na siyang late sa pictorial niya.Agad na kinuha ni Minho ang phone at dinayal ang number nang manager niya.

"Hello Minho asan kana ba?Kanina pa kami dito.late kana!Di na maipinta ang pag mumukha ng photographer".bulalas agad ng kanyang manager pagka sagot ng tawag niya.

"Pasinsia na manager Kyu Min naipit kasi ako sa trapik may nag banggaan kasi sa unahan kaya di ako makausad.Paki sabi nalang sa photographer sorry.Pagmakausad naku dito I will do my best to be there as fast as I could.".paliwanag ni ng binata.

"Okay sasabihin ko.Mag-iingat ka."pinatay na nang binata pagkasabi nun.But out of the blue bigla nalang nagbukas ang passenger seat at may babaeng sumakay.Naka-bonnet Ito at naka tingin sa labas ng bintana na para bang may hinahanap.Nang wala itong makita umupo ito ng maayos at hawak ang dibdib nito dahil sa hinahabol nito ang hininga parang galing marathon ang babae.

Namukhaan niya ito.Ito yung babae 3 days ago.Ang babaeng inalagaan niya na di niya na naabutan ng magising siya na mi thank you wala itong sinabi o iniwan man lang sulat.Ito rin yung babaeng dalawang beses ginamit ang sasakyan niya at ang huli nitong gamit ay nabasag ang wind shield nito at natagpuan niya nalang ito sa car shop ang nakakainis pa siya pa anh nagbayad.

Okay na sana ang tatlong araw na di na ito nagparamdam kasi unti-unti na nawawala ang galit at inis niya dito.Pero ngayon bigla nalang ito susulpot na para bang walang nangyari.Tiningnan niya ang dalaga na lumubog sa kinauupuan niya at yumuko na para bang nagtatago.Nakita ni Minho may tatlong lalaki na tumatakbo rin at ang dalawa naunang tumakbo pero yung isa tumigil mismo sa tapat namin at palinga-linga ito.Nang wala itong makita ay umalis na rin ito.Unti-unting nag-angat ng ulo ang dalaga."sira ba tuktok ng babaeng to?di niya ba alam na tinted ang salamin ng kotse niya kaya di sila nakikita sa labas." Sa isip isip ni Minho.

" It seems you're in trouble again?" Tanong nang binata sa dalaga.Biglang lumingon ito sa kanya at nanlaki ang mga mata pero biglang napalitan ng pag taas ng kilay nito.

"Ikaw nanaman!?" Nagulat ang dalaga ng makita niya ang lalaki.Of all people na pwede niyang sakyan ito pa ang natapatan niya.Oh crap.Nakita niyang naningkit ang mata nito sa sinabi niya."Teka may nasabi ba kong masama?kung makatitig naman tong lalaking to kulang nalang ay matunaw ako dito sa kinauupuan ko." Kausap ni shanti ang sarili.

"Kapal naman ng mukha mo para sabihin sakin yan.At ikaw pa talaga ang may ganang magsabi sakin na 'AKO NANAMAN?'.enemphasize niya pa ang salitang ako nanaman."Matapos kitang tulungan at alagaan mi thank you wala kang sinabi o iniwan man lang.Tapos nag-iwan kapa ng problema ng basagin mo ang wind shield ko.At ito ka ngayon biglang susulpot na parang walang nangyari!?"mahabang lintaya ng binata na naniningkit pa ang mata.

Nakata mata lang si shanti sa tinuran ng binata.Di siya makapaniwala na ganon talaga ang galit nito.Well kahit sino naman siguro magagalit.Pero ang tomboyin siya dahil sa tulong nito mukang di naman ata maganda yun."hoy mister,kung tutulong ka tapos totombuyin mo rin lang mas mabuti pang wag ka nang tumulong."Sabi niya dito na parang di man lang siya nabahala na baka mag incredible hulk ito sa galit.

"GET OUT OF MY CAR". Minho yelled to Shanti.Nakita niyang nagulat ang dalaga dahil mabilis itong bumaling sa kanya.Kita sa mukha nito ang pagkagulat pero di nabakasan ng takot.Tumaas pa nga ang mga labi nito e. "I said get out of my car".ulit niya.

"Okay, okay." Taas pa ang mga kamay nito na waring sumusurender na."pangit mo pag nagagalit" bulong ng dalaga pero parang di naka ligtas sa pandinig ng binata.

"Anong sabi mo?"

"Wala,ang sabi ko gwapo mo sana kaso bingi ka lang." pang aasar niya pa dito.

"GET OUT!!!" Naku galit na talaga.

Binuksan na ni shanti ang pintuan ng sasakyan nang bigla niya ulit yung sinara at nilock pa.Nakita niya kasi na pabalik ang mga lalaking humahabol sa kanya.Bumaling siya sa binata pero nakatingin parin ito sa kanya at ang talas na ng tingin.Kung nakakamatay lang siguro ang mga tingin niya kanina pa siya nakabulagta.

"WHAT!?"sigaw nanaman niya dito.

Ngumiti ang dalaga at nag peace sign pa.Parang iniinis talaga si Minho."Alam mo di mo naman kailangang sumigaw.Pero pwede bang isa pang favor?pwede mo ba ako e drop by kahit saan?" Nakangiti paring sabi niya dito.

Hinilamos ni Minho ang mga kamay sa mukha niya.Sobra na talaga rong babaeng to.Napipikon na siya.Paano ba nagagawa ng babaeng tong wag pansinin ang galit niya?At nakangiti pa ang bruha sa paghingi ng pabor."hoy miss can u get out of my car?Kung ayaw mo ako mismo ang magbibigay sayo sa mga lalaking naghahabol sayo kanina.I'm too busy to entertain your bullshit!"

"tsk tsk tsk.Ikaw na rin ang may sabi your too busy dba?Saka sa tingin mo ba pagbinigay mo ko sa kanila e di kana nila iistorbuhin?Baka nga madamay kapa e.Saka ano ba naman ang magdrive ka nalang at ibaba mo ako sa isang lugar na malayo na sa humahabol sakin?Oh diba tapos ang usapan."lintaya ng talaga na nag smile pa.

"Ang kapal talaga ng mukha mo" gigil na sabi ng binata.Pero may punto naman siya baka nga madamay pa siya sa gulo ng babaeng to.

"oo na makapal na kung makapal.Ano pa hinihintay mo andar na."Nagsenyas pa ito ng go.

Tumingin si Minho sa unahan at napansin niya ngang maluwag na ang kalsada naririnig niya rin ang ibang busina sa likuran niya na waring nagsasabi na "ano ba?aandar kaba o Hindi?".Kaya walang sabi sabi na pinatakbo niya na ang sasakyan.Ganon naba ka occupied ang kanyang attention ng babaeng to kaya di niya napansin na kanina pa pala maluwag ang daan?

May 15 minutos na siyang nagda-drive pero di pa rin nagsasalita ang dalaga kung bababa naba ito o hindi.Nabibingi na rin siya sa katahimikan."Saan ka bababa?" Tanong ng binata habang sa daan parin ang tingin.Matagal na walang sagot kaya nilingin niya ito at nakita niyang tulog at medjo naka nganga pa.Sa sobrang inis inapakan niya bigla ang preno at sa di inaasahan nangudngud ang dalaga sa dashboard.

Hawak-hawak ang noo nang balingan ni shanti ang binata.Nikita niyang pinipigilan nito ang bumunghalit nang tawa."Are you f*cking crazy?Hindi ako mamamatay sa tatlong lalaki na humahabol sakin pero parang sayo pa ata ako mamamatay". Sigaw nang dalaga sakanya.Na kinagulat niya.

"Hoy babaeng palaka sino kaba para sigawan ako?At sino kaba para idamay ako sa gulong pinasok mo?" Ganting sigaw ni Minho.Pero di siya sinagot ng babae.Binuksan nito ang pintuan ng kotse at bumaba na.Pero muling yumuko ito at ngumiti ng nakakaloko.

"It is not the time to know me.Maybe next time.When we accidentally met again."Ngumiti pa ito ng nakakaasar bago isinara ng pabagsak ang pinto.

Next time? At balak pa talaga ng babaeng tong magkita kami ulit."Thank you ha!" Sigaw niya dito na may halong asar ang boses.Pero alam niyang di na nito narinig dahil pumasok iyon sa coffee shop.Sa sobrang inis nahampas niya ang manibela na aksidente niyang napindot ang busina kaya nagulat ang mga taong naglalakad at masamang napatingin sa gawi niya.Mabilis namang gumana ang senses niya kaya agad niyang pinatakbo ang kanyang sasakyan baka kuyugin pa siya nang mga ito.

Sobrang late na siya sa pictorial niya 4:00pm ang set nila pero 5:15pm na siyang dumating.Malayo palang kita na niya ang usok na lumalabas sa ilong ng photographer. Sino ba naman kasi ang di malelate e pinerwesyo pa siya nang bruhang babaeng yun.

"hwag naman sana mag salubong ang galit namin ng photographer na'to.Kalma Minho,Kalma!" Sa isip isip niya.