N'aber Müdür?¿

4: Deli Adam.

Ahmet'in ağzından:

Başım eğik bir şekilde odama gittim. Murat Bey'in neye bu kadar sinirlendiğini anlamamıştım, Tamer Bey haberi olduğunu söylemişti. Bilgisayar işlerimi hallederken Aydın Hocanın duraksadığını ve odama girdiğini gördüm.

"N'aber ya?"

Kendini koltuğa atarken rahatça söyledi, bu hareketi beni istemsizce gülümsetmişti.

"Aferin, somurtma bir daha."

Aydın Hoca resmiyetini bozarken kıkırdadı ve devam etti.

"Senin gibi pıtı pıtı birinin somurttuğunu görmek garip."

"Pıtı pıtı mı?"

"Evet, pıtı pıtı. Etrafta tatlı kırkırdama ve gülücüklerle dolaşan ben değilim."

Kıkırdadım ve yüzümün kızardığını hissettim. Zil çoktan çalmıştı, Aydın Hoca dersine gitmek için ayağa kalktı.

"Biraz da koridorda oyalanayım, sigara içeyim. Ne güzel derse geç kalırım."

Odadan çıktığında duraksadım. Oyalanmak? Yanıma sadece 'oyalanmak' için mi gelmişti? Gözlerimi kırpıştırdım, neden bunu önemsemiştim. İç çekerken işlerime devam etmek için tekrar bilgisayara döndüm. Kafamı dağıtmam gerekiyordu, iyice saçmalamıştım. Bir süre sonra kapımda dikilen Tamer Bey'i gördüm, yüzünde anlamsız bir sırıtış vardı.

"Aldın mı müdürünün imzasını?"

Bu soru ile anlamsız sırıtışının aslında alaycı bir sırıtış olduğunu fark ettim.

"Ne?"

Bir şey demeden gittiğimde arkama yaslandım. Murat Bey'in onayı olduğu konusunda bana yalan mı söylemişti? Hayır, neden böyle bir şey yapsın ki? Bir yanlış anlaşılma olmalı.

Derin bir iç çektim.

...

Gece eve gitmek istemedim ve bir banka oturdum. Arkama yaslanmış, ayı izlerken yanıma birinin oturduğunu hissettim.

Emre Hoca...

"Ne büyük tesadüf. Değil mi, Ahmet Bey?"

"Hm-hm öyle."

"Yalnız başına ayı izlemen Türkçe hocası olmandan mı kaynaklanıyor? Oysa ki elinde şiir defterini göremiyorum."

Kıkırdadım.

"Her şeyi branşlarımıza bağlayacaksak sizin branşınız hakkında çok şey bulurum, Emre Hocam."

"Öğrencilerin Aydın Hoca'ya bizans köpeği dediğini duymuştum."

"Ne?"

Kıkırdadım.

"Britney Spears ile konuşmak için mi İngilizce'yi seçtiniz, Emre Bey?"

"Iyy, bu kötüydü."

"Şiir esprisinden komikti."

"Hah, benim esprilerim en komiğidir."

"Belli, öğrenciler peşinizden ayrılmıyor."

Bir süre eğlenceli bir sohbet gerçekleştirmiş ve ayrılmıştık. Eve giderken yüzümde küçük bir gülümseme vardı.

"Deli adam."

. ... 

Ahem... 

Umarım kitap ünlenmez ve karakolluk olmam, saygılar.