Seri halinde olan roman birinci kitabıdır.
11 yaşında yurtta bir aile kızı için arya güneşi evlat edinmek ister. Zengin ailenin kızı ve aryanın böbreği uyar ve ameliyattan bir gün önce arya yurttan kaçar. Kaçarken karşısına maalesef çocuğu olmayan v...
Selammm. Sanat serisini ilk kitabı ik bölümüü. Yanlışlıkla bölümün yarısını yayınladım ama sonra hemen sildim. Haydi bölüme geçelim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Giriş - fotoğrafçı Güne her zamanki gibi berbat başlamıştım. Elimdeki not defterini açtım ve her zaman yaptığım gibi çevre hakkında not aldım.
'17. 05. 2024 yine lanet olası bir okul günü. Allah' tan bir okul balosu olacaktı. Hem dokuzuncu sınıflar niye bu kadar heyecanlı? Onlar baloya katılmayacaklar birde! off
Üniversite sınavına az kaldı ve kimse çalışmıyor. Bu durum benim açımdan iyi olsa da bazen çok sıkıcı oluyor. Şu okulda zeki bir insan yok mu ya?!
Defteri kapattım ve derin bir nefes aldım. Çatıda otururken 9. Sınıfların çığılları ve kavgaları duyuyordum. Maymunlar resmen! Çok kolay sinirleniyordum. Çantamda duran ilaç ve suyu aldım ve ilaç paketinden bir hap çıkardım. İlacı içerken bir yandan kendimi sakinleştirmeye çalıyordum.
Ben arya. Arya güneş. Çok çabuk sinirlenen ve bu yüzden ilaç kullanan bir insanım. Tabii benim pek ayarım yoktu. Sinirlenmem gerek yerde sakin duruyorum ama bazen rüzgar sesinden bile sinirlenirdim. İlaç kullanmamın sebebi 7. Sınıfta salağın teki ile kavga ederken bana "senin annen yok, babanda yok. Benim var en azı-" demesiyle üştüne atlamam ve makasla saçını keşmemle olmuştu. Ben napaydım ya! Sanki onun annesi babası iyi anlaşıyordu. Bir hafta içinde ayrılmışlardı! Tamam, sakin ol Arya
Öncelikle kendimi anlatayım. Yıllar önce 11-12 yaşında bir aile beni evlat edinmek istedi ama öğrendiğime göre kızlarıyla benim böbreğim uyuştuğu için kız ölmeden benim böbreğimi alacaklardı. Ben bunu öğrendiğim günün sabahı önce yetimhane müdürüne yumruk atmıştım. Elimde sertmiş o yaşıma göre. Adam yere düşmüştü. Aslıda bilerek yapmıştım çünkü beni akşam dışarı atacağını biliyordum. Zaten müdürle iyi anlaşamadığım için adam her zaman beni dışarıda uyumamı istiyordu. O gece çitlerden atladım ve koşa bildiğim kadar koştum. Hiçbiri benim yokluğu fark etmedi.
Ama beklemediğim bir şey oldu ve kaçarken karşıma bir çift çıkmıştı. Kadın yere oturmuş ağlıyordu. Adam onu teselli etmeye çalışıyordu ama o' da ağlıyordu. O an aklıma ne olduğu sormak geldi. Zaten koşma seslerinden beni fark etmişlerdi. Yanlarına oturduğumda öğrendim ki maalesef kadının çocuğu olamazmış. Sonrası ani gelişmişti. Çift beni önce yemek yemeğe götürdüler. Aslıda kabul etmeyecektim, ama iyiki etmişim. Hava aydınlanırken evimin nerede olduğu sordular. Bende direk yurttan kaçtım söylemiştim. Onlarda önce ne diyecekleri bilemediler ama kadın bir anda "o zaman bizimle kalmak işter misin?" diye sormuştu. Hiç düşünmeden kabul ettim. Yetimhaneye geri döndüğümda müdür direk Sözlesme getirdi ve on kere "emin misiniz?" diye sordu. En sonunda tüm işler bitti derken zaman zengin aile son dakika geldi ve orda büyük bir kavga çıktı. Sonuç olarak o zengin züpbe aileden' de, yetimhaneden kurtulmuştum.
