Seri halinde olan roman birinci kitabıdır.
11 yaşında yurtta bir aile kızı için arya güneşi evlat edinmek ister. Zengin ailenin kızı ve aryanın böbreği uyar ve ameliyattan bir gün önce arya yurttan kaçar. Kaçarken karşısına maalesef çocuğu olmayan v...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
2. Bölüm - Tehdit ( pazartesi, 20/05/2024) 05.10
Zangır Zungur çalan yedinci alarmı sinirle kapattım. Kafamı yastıktan zar zor kaldırdığımda önce etrafa neredeyim ben ya? Derce bir bakış attı ardından oflayarak tekrar kafamı yastığa gömdüm. Beş dakika sonra tam dalmışken sekizinci alarm çaldı ve en sonunda derin bir of çekerek ayaklandım.
Uykulu gözlerle tuvalete ilerlerken annemle karşılaştım ve oda aynı benim gibi uykulu kalkmıştım. Aslında annem ve babam istediği saat kalkarlardı. Çünkü annem okul müdür yardımcısı ve öğlen saatleri giderdi. Babamsa bazen evde bazen kendi mobilya dükkanında çalışıyordu.
Anneme baş selamı verdiğimde uzunca bana baktı sonra bir anda ağlamaya başladı. Şok içinde anneme bakarken bir anda boynuma atladı. Sonra ağlayarak bir şeyler mırıldandı ama ne olduğu anlamadım. Geri çekildiğinde hızlı adımlara mutfağa gitti. Arkasından sok içinde bakarken neye uğradığımı şaşırdım.
Tuvalete ilerlediğimde bu sefer babamın bağırma sesleri geldi kulaklarıma. Salonun kapısı azda olsa açıktı. Yaklaştığımda babam telefonda biriyle kavga ediyordu.
"Siz kendinizi ne sanıyorsunuz? Yıllar sorna mı bir ev-" konuşması bitmeden beni fark etti ve yutkundu. Ne oldu der gibi bir bakış attım ama o eliyle git işareti verdi. Kafamı salladım ve tuvalet girdim.
Bir an aynada kendime bakındığımda korkuyla sıçradım. Şu anda samara beni görse korkudan kaçardı. Saçlarım berbat ötesi kabarmış ve dağılmıştı. Gözlerimin altı mosmordu. Elime siyah renkli tokamı aldım ve kabaran saçlarımı biraz ıslattımtam. Sonra sıkıca bağladım. Uykulu gözlerle odama ilerledim ve gri ince kazağımı giydim. Altıma siyah sorumu giydim. Çantamı hazırlarken beyaz maskeyle gözlerim takıldı ve dudaklarımda sinsi bir gülümseme oluştu.
Dün gece selimin saniyelik salaklığı sayesinde 'fotoğrafçı' dediğimiz kaya vuralı bulmuş olmuştum. Aklıma gelen bu küçük detaylar enerjim yerine gelmişti. Çantama matematik, fizik ve kimya testleri koyduktan sonra mutfağa ilerledim.
Mutfağa girdiğimde kimsenin olmadığı gördüm. Buzdolabından yeşil bir elma aldım ve iyice yıkadım. Tekrar odama döndüğümde çantamı aldım ve kütüphanede biraz çalışırım düşünceyle erken çıkmak istedim. Beyaz spor ayakkabımı giydim. Çıkmadan önce "Ben çıktım." diye seslendim ama bir ses gelmeyince kapıyı kapattım ve apartmandan indim.
Kulaklığımı taktım ve yavaş adımlarla okulun yanında ki kütüphaneye gitmek için kestirme yoldan ilerledim. Hafif yağmur yağıyordu. Hava daha aydınlanmamıştı. Kafamı eymiş dışımdan şarkı mırıldanıyordum.
