Karina,Winter'a karşı hislerini içine atmaya karar verdiği günden beri hisleri yoğunlaşır.
"Winter ben senden hoşlanıyorum."
Donuk bir suratla yüzüme bakınca reddedeceğini benden aslında nefret ettiğini ve benim ona karşi biriktirdiğim duyguların sa...
Birkaç saniyelikte olsa yüzüne bakmak iyi hissettirmişti.Geri arkamı dönerek sütü çöpe attım,buzdolabından sağlam olduğuna emin olduğum bir yumurtayı çıkardım ve ocağı açarak tavayı çıkarttım.
"O zaman bugün yumurta var."
"Dedim ya elinden ne gelirse yerim"
Gülümsedim.Tavanın üzerine yağ dökerek yumurtayı kırdım.
"En sevdiğin tatlı ne Winter?"
"En sevdiğim tatlı mı?Hmm bir düşüneyim...Sanırım bütün tatlılar favorim."
"Öyle mi?"
Başımı salladım,böyle sorular sormasına şaşmamalı beni tanımak istediğini biliyorum.O beni bu kadar merak ediyorsa benim de onu merak etmem gerekmez mi?Açık sözlü olmak gerekirse birazcık merak ediyorum tabii.En sevdiği ülkeyi,lakabını,yaşını,boyunu,kilosunu,en sevdiği meyveyi,sabah kalkar kalkmaz ilk yaptığı şeyin ne olduğunu bende bilmek istiyorum ama sanırım zamana ihtiyacımız var ve biraz çekiniyorum.
Yumurta piştiğinde bir tabak aldım ve yumurtayı dikkatlice koydum.(tuz koymayı unuttuğum için üstüne biraz tuz serpiştirdim)Yine aynı dikkatle tabağı elime aldım ve Karina'nın önüne yerleştirdim.Bir sandalyeye oturarak telefonumu çıkardım.
"Ne o yemiyor musun?"
"Sonra yerim."
Çatık kaşlarıyla bana bakıyordu duruşunu düzeltti.
"Az önce aç olduğunu söylemiştin,ne çabuk fikrin değişti."
Kızdığını anlamıştım bu yüzden kalkarak kendime de bir çatal aldım ve yerime geri döndüm.
"Yiyebilir miyim?"
"Sorman hata!Ben çokta aç değilim bölüşebiliriz."
Gözlerimi büyüttüm hayatımda hiç bu kadar şaşkın olduğumu hatırlayamıyorum.
"Ne?"
"Nasıl?Bekle."
Kocaman bir kahkaha patlattı.
"Farklı birşey mi anladın bebek tavşan?"
"Ha?Ne!"
Bebek tavşan...Kulağa garip ama tatlı geliyor,böyle isimler nasıl aklından geçiyor anlamıyorum fazla yaratıcı.
"Sonra konuşuruz sen söyle bakalım dediğimi ne anladın da bu kadar şaşırdın böyle?"
Söyleyeceğim şeyi ararken bu kadar şüpheli olmayı bırakmam gerekiyor sanırsam.
"Ne anlayacağım ya bölüşebilirz anladım tabiki!"
"Haa öyle mi?"
"E-Evet kesinlikle."
Hiç beklemediğim bir anda...Hayır kesinlikle bekliyordum,Bana yakınlaştı ve dudaklarımı dudaklarına bastırdı.İçimde uçuşarak çığlık atan binlerce hatta milyonlarca kelebek vardı.Ama hâla bilmiyorum ben kime aşığım?Zeck ileykende böyle oluyor ama karşılaştırmam gerekirse,Zeck içimdeki mutluluk kelebekleri dışında nefret kelebeklerine de sahip.Ama onunla daha mutluyum kafam karışık ne yapmalıyım tanrım...
Nazikçe ellerimi kullanarak Karina'yı kendimden uzaklaştırdım.
"Biraz zamana ihtiyacım var gibi duruyor üzgünüm."
Beni anlamış gibi uzun uzun gözlerime baktı ve hiç birşey söylemeden yemeğini yemeye başladı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
aycylek
GERİ DÖNDÜM!!!Ve geri dönmemle beraber siz eyeni bir kapak fotoğrafı getirdim😏HER NEYSE SECRETİN YENİ BÖLÜMÜNÜ YAPMAYI İKİ ELİMDE HEYECANLA BEKLİYOORR!!⭐️
