@ ព្រឹកថ្ងៃថ្មីក៏បានឈានចូលមកដល់
អ្វីៗតែងតែដំណើរការទៅមុខឥតឈប់ ជាពិសេសនោះគឺពេលវេលា ។ ពេលវេលានេះហើយជាអ្វីដែលមិនអាចហៅប្រឡប់អោយថយក្រោយបាន ខុសពីមនុស្សរបស់យើងដែលអាចកែប្រែស្ទើរតែគ្រប់វិនាទី
< ហ៊ឹម........... នេះគេទៅណាហើយអញ្ចេស ? > ភីត ក្រោកមកមិនឃើញ វេហ្គាស ក៏ធ្វើឬកឡេមឡឺម មិនដឹងអី
< អ៊ួយ....... យ៊ួយ !! ឈឺចង្កេះណាស់ ហិក...ហិក... !! មនុស្សអត់ចិត្ត មនុស្សចង្រៃ បានខ្លួនគេហើយក៏ទៅបាត់ អាភីតអើយ មិនគួរណាល្ងង់បង់ខ្លួនអោយគេទទេៗសោះ > ភីតអង្គុយរអ៊ួរតែម្នាក់ឯង
@ ក្រាក < សំឡេងទ្វារបន្ទប់ទឹកក៏បើកឡើង បង្ហាញអោយឃើញបុរសសង្ហារ សាច់ដុំកង់ៗ ដែលមានត្រឹមតែកន្សែងបិទបាំងត្រឹមចង្កេះ>
< វាថី !! ក្រោកឡើងភ្លាមក៏បើកមាត់ទាំងព្រលឹមហ្មង > វេហ្គាស
< អ៊ៅ... ស្មានតែរត់ចោលខ្ញុំបាត់ហើយ > ភីត
< ហឺយ... ហើយចង់អោយយើងរត់ទៅណា បើទីនេះជាផ្ទះរបស់យើងហ្នឹង > វេហ្គាស និយាយទាំងហួសចិត្ត
< អ្នកណាទៅដឹង ខ្ញុំចេះតែថាទៅ បើក្រោកមកមិនឃើញលោកផង> ភីត និយាយមាត់ជីបអូចៗ
< បានឃើញ ឆាប់ទៅងូតទឹកទៅ ហ្នឹងអាលបានទៅញុំាបាយ > វេហ្គាស
< បាទ អួ...អួយ...> និយាយមិនទាន់ផុតពីមាត់ គ្រាន់តែចុះពីលើគ្រែក៏ទន់ជើងដួលភ្លាម
< ហឺយ សស្លាប់ស្លើតណាស់ មើរមានត្រូវត្រង់ណាអត់។ មោះឆាប់ងើបមោ > ថាហើយថាទៀត មិនទាន់ហ្នឹងរួចពីមាត់ផង ឃើញទេ
< ហិក ....ងើបអត់រួចផង 😁 > ភីត សើចស្ញេញស្ញាញដាក់វេហ្គាស
< មោះ ចាំយើងបីទៅ តោង.ក អោយជាប់ ប្រយ័ត្នបោះចូលបង្គន់ទៅ > ខ្នាញ់អើយសែនខ្នាញ់ ហ្នឹងម្នាក់នេះណាស់ តិចអត់មិនបានមួយទៀតលូវហើយ
< លោកអត់ទៅធ្វើការទេហ៎ > ឃើញគេរវល់នៅជាមួយខ្លួនបែបនេះ ភីតក៏ឆ្លៀតសួរបន្តិចទៅ ព្រោះរាល់ដងស្មើនេះឃើញបាត់ពីផ្ទះបាត់ហើយ
< មិនចង់ទៅ ហត់ យប់មិញបញ្ចេញកម្លាំងខ្លាំងពេក មិនដូចអ្នកខ្លះចាំតែថ្ងូរសុខស្រួល> វេហ្គាស និយាយបែបញ៉ោះ
