- YÜREK ATEŞİ -

17. BÖLÜM

Dedublüman -Sen Bilmezsin

*Bu şarkıyı bölüme koydum orada açıp dinlemeye başlayın. Çok güzel şarkı bölüme uydu.

Sizleri seviyorum keyifli okumalar.

"Gözlerine bakınca ne hüzün
kalır ne de keder.
Sen bile bilemezsin gülüşün
bende kaç bahar eder..."

__________

Yanağıma değen dudaklar ile gözlerimi açtım. Bakış açıma giren Ardil ile gülümsedim. Dudakları, dudaklarıma değince, karşılık vererek öptüm. Benden ayrılınca ayağa kalkıp balkona çıktı.

Bana seslenerek "Artık uyanmalısın uykucu saat dokuza geliyor! "dedi.

Yatakta vücudumu esnettim, hava o kadar iyiydi ki uykum yok olmuştu. Karadeniz havası ayrı bir iyiydi.

"Kocam bey gelip beni bu yataktan alabilir misiniz? Karınız sizi bekliyorda." dedim ona seslenerek.

Balkondan elinde sigara ile çıkıp karşımda durdu. Genelde yanımda sigara içmiyordu.

"Hay hay efendim, Asmin hanım ne dediyse o yerine getirilmeli, " dedi ve balkona yeniden gitti.

Geri geldiğinde sigarası elinde yoktu, yatağa yaklaşıp beni kucakladı. Kahkaha attım ve elimi boynuna sardım.

" Evet efendim nereye gidiyoruz? " dedi gülümseyerek.

"Hmm, balkona çıkalım, sabah Karadeniz havası almak istiyorum. " dedim.

"Elbette," diyip beni kucağında balkona çıkardı.

Hava serindi ama üşütmüyordu, Ardil beni balkon korkuluğuna oturtturdu. Belimde elleri, benim kollarım ise onun boynundaydı.

Dudakları boynuma yaklaşıp öptü, boynumda soluklandı. "Karadeniz kadını sana yakışır bence, " dedi.

Kahkaha attım " Uyyy öyle mi diyursun da, " dedim ve yeniden güldüm.

Oda benimle birlikte güldü, " Benum karima her şive yakişur da, " dedi oda benim gibi yapıp.

Dudaklarına öpücük bıraktım "Bence sana ağalık yakışıyor, Ardil ağa." dedim.

" Sana da hanım ağalık yakışıyor hanım ağam, benim kadınıma her şey yakışıyor." Dedi büyülenmiş gibi.

"Yaaa, ağam şımartıyorsunuz beni ama." Dedim cilveyle.

Alnını alnıma koyup "Şımar yavrum ama bir tek ben şımarta bilirim seni, çünkü benim yanımda olup o hallerini görmeyi seviyorum. " dedi.

"Seni seviyorum Ardilim. Bizden vazgeçmediğin için teşekkürler." dedim umutla.

"Bende seni seviyorum çiçeğim. "

Aşağıdan gelen ses ile korkuluktan indim. "Asmin ne halt ediyorsun sen orda! " Abim bizi görmüştü.

Bir dakika bizim oda ön tarafa bakıyordu değil mi! Tabi abim bizi görürdü.
Abime baktım, aşağıya büyük bir masa kurulmuş ve masada herkes vardı. Ve bu masada olanlar bizim ne yaptığımızı görmüştü.

Utanç ile dudağımı ısırdım. Abime masum masum baktım ama sinirliydi hiçte düzgün bakmadı bana. Korktum ve Ardil'in elini tutup odaya girdim.

"Çiçeğim korkma ben varım sana bir şey yapamaz. " dedi Ardil.

"Hııı, hiç bir şey yapmaz. Bizi hedef tahtası yapar ve üzerimizde atış yapar. " Dedim korkuyla. Beni sadece abisi olanlar anlardı, tabi beyefendinin abisi yoktu keyfi yerinde.