Yanımda Kal +18

5

(Asya 'nın ağzından)

Daha 2 yaşındaydım. Her yıl olduğu gibi annem tekrar doğum yapmıştı. Babam artik bizi bu aileyi geçindirmekte çok zormanıyordu .17 çocuklu bir ailede on kişi çalışıyordu yedi çocuk ise okuyordu. Fakat yine geçinemiyorduk . Babam ,annemin üzerine ceket atsa annem ikinci gün hamile kalıyordu. Onların aşk hayatlarına karışma hakkım yoktu. Babam elimden tutmuş yürüyordum.

Ben :
Baba nereye
gidiyoruz ?

Babam :
Sen boşver karnın
aç mı Asya ?

Ben :
Şey evet ama biraz eve
kadar sanırım açlığa dayanabilirim .

Babam :
AÇ MISIN DEĞİL
MİSİN ASYA !!!

Ben :
Değilim baba .

Babam :
Iyi

Babam çok sık kızıp bağıran biriydi . Korkuyordum ondan. Sinirinide bizden bizden çıkarmayı çok iyi bilirdi. Annemi oyuncağı bizide kölesi olarak görüyordu. Normal hemde çok normal. Deniz kenarının yanına gelince yürümeyi kestik.

Ben:
Baba eve gitmiyor muyuz? Burası çok soğuk üşüyorum.

Babam ceketi ve kazağını çıkarıp bana giydirdi. Çuval giysem daha güzel olurdu . Bana doğru eğildi. Sıcak ellerini buz gibi yüzüme deydirdi. Babam bana ilk defa ilgi gösteriyordu . Çok tuhaf ama bir o kadar da hoş ki o duyguyu anlatamam .

Babam :
Asya benim minik
bir işim var beni şu parkta bekle hemen geleceğim.

Ben :
Tamam baba !

Biraz yüksek sesle söylemiştim babam sadece bana gülümsedi . Beni öptü ve gitti . Bende yanımda bulunan parka gittim . Tüm çocuklar oyun oynuyordu doğrusu ben oynamak istemiyordum ama böyle şeyleri severdim. Çeplerini karıştırınca babanın kimliği ve bir kaç para çıktı içinden . Bana galiba güveniyordu . Bu güven yüzümü gülümsetmişti. Ben buraya geldiğimde güneş tepedeydi ama şu an batmak üzereydi . Sağa sola bakınıyor babamın gelmesini bekliyordum . Babam gelmemişti güneş batmış. Ay dede herkese iyi geceler der gibi etrafı kendi ışığıyla aydınlatıyordu. Ağlamaya başlamıştım . Köpek seslerini duyunca daha da şiddetli ağlamaya başladım . Babam gelmemişti, evin yolunuda bilmiyordum. Buraya ilk defa gelmiştim . Evimizin yanında da bir park vardı ama küçüktü. Önümde bir gölge belirdi

Ben :
Baba sen misin?

*Ses yok*

Ben :
Baba !

*Ses yok*

Ben:
BABA!

*Ses yok*
Boğazım yırtılacak gibiydi.
O gölge bana yaklaştı benim boylarımda tatlı bir kızdı. Yanıma oturdu ve bana gülümsedi.

Kız :
Neden ağlıyorsun ?

Ben :
Babam beni burada
bıraktı ve gitti .

Kız :
Baba nedir ?

Ben:
Bilmiyor musun ?

Kız :
Hayır .

Açıklamama yapamıştım gerçekten baba nedir ?

Ben:
Şey adın ne ?