Gym | yeonbin

peluş oyuncak

Üçüncü şahıs

"Junnie, siz babamla birbirinize aşık mısınız?"

Duydukları soruyu beklemedikleri için şaşırıp öylece Hari'ye bakakalmışlardı. Ne diyeceklerini bilemiyor ağızlarını açıyorlar fakat tek bir çıt bile çıkaramıyorlardı.

En sonunda Yeonjun dayanamayıp istemsizce sessizliği bozdu.

"Fıstığım, hiç sırası mı şimdi böyle soruların ya? haha..."

Yeonjun, sanki komik bir şey söylemiş gibi sahte bir şekilde gülmeye çalışırken suratında da düzgün bir gülümseme tutmaya çalışıyordu, gergin bir şekilde Soobin'e dönüp kaş göz yaptı.

Yeonjun'un bulunduğu durumu fark edip olaya el atma amacıyla aklına gelen ilk şeyi bağırmıştı Soobin.

"Olamaz! Bir kişi eksiğimiz var!"

Bu duyduklarıyla birden ciddileşmiş ve babasına dönmüştü Hari.

"Ne! Nasıl?! Bekle baba, kaç kişi olduğumuzu saymam lazım!"

İkisinin de ortasına geçip işaret parmağıyla Yeonjun'dan başlayarak saydı küçük.

"Bir, ikii... Üç!! İyi de üç kişiyiz zaten babacığım, eksik değiliz ki..?"

"Hari, Jun'u nasıl unutursun? Hani o da bizimle beraber tatlı yapacaktı?"

Hatırladığı şeyle sanki dünyalar başına yıkılmış gibi bir ifadeyle babasına baktı ve ağzı şaşkınlıkla kocaman açıldı küçüğün.

"Olamaz!! Bana küsmüş müdür baba? Hemen onu getireceğim beni bekleyin!"

Peluş oyuncağı için endişelenmişti küçüğü, minik minik koşarak odasına doğru ilerledi. O gittikten sonra yanından bir kıkırtı işitmişti.

"Soobin, bu hayatımda gördüğüm en mantıksız ve komik bahaneydi fakat akıllıcaydı da... Tebrik ediyorum seni."

Duyduğu sözlerle siyah saçlıya döndü Soobin.

"Eleştireceğine sadece tebrik etsen yeterdi. O an aklıma ilk gelen şeyi söyledim, n'apayım?"

Yeonjun yeniden kıkırdadı ve Soobin'e yaklaştı.

"Jun, hm?"

"Evet. Ona aldığım peluş oyuncağın adı, tilki bir de. Gördüğü gibi sen aklına gelmişsin, o yüzden adını Jun koydu."

Duyduğu şeyle gülümsemesine engel olamamıştı kısa olan. Hari çok sevimli bir çocuktu, keşke kendi çocuğu olsa diye düşünmedi dese yalan olurdu. Onu Soobin'den kaçırmayı sayamayacağı kadar çok defa düşünmüştü...

gelen ayak sesleriyle ikilinin kafası mutfağın girişine döndü.

"Hadi başlayalım artık! Biliyor musun baba, Jun bana hiç de küsmemiş! Onu gelip alacağımı biliyormuş!! Değil mi Jun?"

Elinde tuttuğu peluş oyuncağın kafasını salladı gizlice ve Yeonjun ile babasına dönüp gülümsedi.

"Gördünüz mü??"