Phobia - Chanmin

eşi ha? \1

**

"Eminim şoka uğramıştır, biricik eşi geri döndü." Minho dudaklarının arasına bir sigara dalını daha yerleştirmiş, ucunu yakarken konuşmuştu.

Seungmin bunun üzerine yüzünde ki alaycı sırıtışını engelleyememişti. Eşi ha?

"Yattığı fahişelerden biriydim sadece."

Seungmin yaşanmışlıkların verdiği acıya katlanmaya çoktandır alışmıştı, bunlar yok denecek kadar basit duygularını ortaya çıkarmayı sağlamıyordu.

Şimdi ise intikam ateşi ile yanıp tutuşan kalbi, etrafındakilere çok soğuktu.

"Sende biliyorsun onun göz bebeği olduğunu." Minho dudaklarının arasından dışarı verdiği duman ile Seungmin'e döndüğünde Seungmin bu sefer gülüşünü bastırmamıştı.

"O sikik herifi bu yönünden vuracağımı söylemiş miydim?"

"Karşısına çıkmayı mı düşünüyordun?"

Minho soruya soruyla karşılık verdiğinde Seungmin omuz silkmişti. Bu basit şeyleri düşünmeye ihtiyaç duymuyordu. "Tabii ki, benden sonra en çok hangi fahişeyi beğendiği de soracağım."

Minho başını sallayarak sigarasını içmeye devam ederken, Seungmin medyada yayılan görüntüsünü incelemekle meşguldü.

4 yıl önceye geri dönebilseydi, Chris ile hiç tanışmamış olmayı isterdi.

Öğrencilik hayatını bitiren de, ailesini öldürten de, gerekirse tüm hayatını mahveden de aynı kişi; Christi.

"Bunu yanına bırakmayacağım." Ağzının içinde gevelediği şey ile yarım ağız sırıtmaya devam ediyordu.

Ateş şimdi harmanlanıyordu ve söndürülmesi imkansız hale geldiğinde Seungmin için başarı gözükecek, istediğini elde ettikten sonra söndürecekti.

"Şu kumarbaz ne diyor yatacak mısın onunla?"

Seungmin bakındığı sayfaları kapatıp minhoya döndüğünde yüzünü buruşturmuştu.

"Fena adam değil aslında ama ben Chris'i delirtmeyi tercih ederim, sonuçta beni zamanında kumarda satan kişi oydu."

"Aynı adama mı?"

"Aynı adama." Kaşlarını kaldırarak verdiği cevaptan dolayı kendisinden tiksinmişti. Şimdi Christopher ile aralarında bir bağ oluşsun istemiyordu fakat bu kendisine saygısızlık olurdu.

Sadece Chris'in en az onun kadar acı çekmesini istiyordu.

Ona yaşattığı her şeyi o yaşarken izlemek istiyordu.

Bu psikopatlık değildi, sadece yarasını bastırması gerekliydi; kendine verdiği sözü tutması gerekliydi.

Bulundukları çatı katı sessiz, bir o kadar kimsesizdi. 4 yıldır kaçamak yerleri burasıydı, bazen her şeyden kaçma isteğini burada bastırıyordu çünkü nefreti daha ağır basıyordu.

"Ben kaçıyorum, jisung'a sözüm var." Bitirdiği sigarasını küllüğe bastırarak hareketlenen minho ile başını sallamıştı Seungmin.

"Siz cidden ciddi ilişkidesiniz ha?"

"Yani, sanırım öyle." Yüzündeki gülüşü saklayamayan minho, telefonundan son bir kez saati kontrol ederek arkadaşının omzunu patpatlamıştı.

Seungmin aşık arkadaşının haline gülerek telefonuna geri dönmüştü, zaten kısa bir süre sonra kalktığında cebindeki bitmiş sigara paketini çöpe atarak çatı katından inmiş, çağırttığı adamların gelmesiyle malikanesine dönmek üzere arabaya binmişti.