(Unicode)
"နိုးနေပီလား"
"အင်း"
"အဲ့တာဆိုထတော့လေ"
"ထလို့မရလို့ပေါ့"
"ဘာလို့လဲ"
"အောက်မှာမင်းဟာကြီးမထုတ်ရသေးဘူး"
"အော်..မေ့နေတာ..ထည့်ထားလက်စနဲ့ထပ်လုပ်ရအောင်လေ"
"တော်တော့လေ..ငါနာနေသေးတယ်"
"၁၀မိနစ်လောက်ပဲ"
"မင်းသူငယ်ချင်းတွေနိုးနေရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ"
"သူတို့သိတယ်..ထားလိုက်.."
"သိတာလား"
"လုပ်ပါ..,၁၀မိနစ်ပဲ...အရှိန်လျှော့ပေးမယ်လေ"
ထယ်ယောင်းကိုမျက်လုံးလေများဝိုင်းကခွင့်တောင်းနေသည်။ဂျောင်ဂုအဲ့လိုလုပ်ပြတော့ထယ်ယောင်းနှလုံးသားကတဒုတ်ဒုတ်။
Pov;ဂျောင်ဂုငါ့ကိုဒီလိုပထမဦးဆုံးလုပ်ပြတာပဲ။ဘာလို့နှလုံးခုန်တာမြန်နေတာလဲ။
"ထယ်ယောင်း...ငါပြောနေတာကြားလား...၁၀မိနစ်ပဲလို့"
"ကျိန်းသေးလား"
"အင်း"
"အင်း..အခု..၆:၄၅...ကုန်းလိုက်တော့
ထယ်ယောင်းကုန်းလိုက်တာနဲ့တစ်ပြိုင်တည်းဂျောင်ဂုအသွင်းအထုတ်ကိုစလုပ်သည်။
"အား..အ့...ဟ့..အင့်..daddy.."
(ဖက်...ဖက်...ဖေါင်း...ဖက်..ဖက်)
"အ့..အင့်..ဟင့်...daddy..အရှိန်လျှော့အုန်းလေ"
"လျှော့ထားတာပဲလေ"
"အ့..ဟင့်..အင့်..အား.."
"မက်တပ်ရပ်လိုက်"
"အ့..အင်း"
ဂျောင်ဂုသည်ထယ်ယောင်း၏လက်နှစ်ဖက်ကိုအနောက်ကနေကိုင်ကာကျောနဲ့ရင်ဘက်ကိုထိစေလိုက်သည်။ထို့နောက်ဆက်ဆောင့်ရင်းထယ်ယောင်း၏လည်တိုင်ကိုနမ်းရှုံနေသည်။
တစ်ဖက်တွင်
ဟိုဆောနိုးလာသည်။အိပ်ချင်မူးတူးနဲ့ထထိုင်လိုက်သည်။
(ဖက်...ဖက်..ဖေါင်း..ဖက်)
"ဟမ်?..ဘာသံတွေလဲ...ဟျောင့်...နမ်ဂျွန်းထအုန်း..ဟျောင့်"
"ဘာလဲကွာ"
YOU ARE READING
Sex Crazy
Fanfictionမောင်ထယ့်ကိုအရမ်းချစ်တယ်ကွာ... ထယ့်ကိုအရင်တုန်းကကြည့်မရခဲ့ပေမယ့်အခုမကြည့်ဘဲမနေနိုင်တော့ဘူးထယ်ရယ်
