(Unicode)
"ဘာဆေးလဲ"
"ဟိုဆေး..ဟိုဟာ"
"အော်..မရှိဘူး..ကျောင်းသွားရင်း၀ယ်လိုက်ပေါ့"
"အေး"
ပြီးနောက်ထယ်ယောင်းစကားလမ်းကြောင်းလွှဲလိုက်သည်။
"စားကြလေ"
"အေး..မင်းလည်းစားလေ"
"ဟုတ်ကဲ့"
ထယ်ယောင်းထိုင်ခုံပေါ်ဖြေးဖြေးထိုင်လိုက်သည်။
Pov.အ့..နာလိုက်တာ
မျက်နှာအနည်းငယ်မဲ့သွားသည်။ဂျောင်ဂုတို့ဟိုပြောဒီပြောနဲ့breakfastစားလို့ပြီးသွားသည်။
"လာသွားကြမယ်"
"အေး..ငါသွားပီ"
"အေး"
ဂျောင်ဂုကားမောင်းပြီးထွက်သွားသည်။
"လာထယ်ယောင်း..ကားပေါ်တက်"
"မင်းခေါ်သွားမှာလား"
"အေး"
"အဲ့တာဆိုသွားကြမယ်"
"အေး"
ထယ်ယောင်းသည်ယွန်ဂီးရဲ့အမဲရောင်ကားပေါ်တက်လိုက်သည်။ထို့နောက်ယွန်ဂီးလည်းကားစမောင်းသည်။
ကားပေါ်တွင်
"အဆင်ပြေလား"
"ဟမ်?..ဘာကိုလည်း"
"ငါသိပါတယ်ကွာ..နှစ်ယောက်တည်းရှိတာမို့ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြော"
"ပြဲသွားတယ်"
(ဘာလဲအင်္ကျီလား)
ယွန်ဂီးလန့်သွားသည်။
"ဟက်!.ဂျောင်ဂုအဲ့လောက်ကြမ်းမယ်ထင်မထားဘူး..ဆေး၀ယ်မှာမလား..မင်းထလို့အဆင်မပြေရင်ငါဆင်း၀ယ်ပေးမယ်လေ"
"ဟုတ်..ကျေးဇူးပါ"
"ရပါတယ်"
"ကျနော်အစကhygကိုချေမယ်ထင်ထားတာ..ခင်ဖို့ကောင်းသားပဲ"
"ငါ့ကိုလူတော်"များ"ကအဲ့လိုပြောကြတယ်။ငါလည်းမချေပဲနဲ့"
(ယုံချင်စရာကြီး)
"hygကခပ်တည်တည်ကြီးကိုပီးတော့ပြုံးလည်းမပြုံးဘူး"
"ဟား"
YOU ARE READING
Sex Crazy
Fanfictionမောင်ထယ့်ကိုအရမ်းချစ်တယ်ကွာ... ထယ့်ကိုအရင်တုန်းကကြည့်မရခဲ့ပေမယ့်အခုမကြည့်ဘဲမနေနိုင်တော့ဘူးထယ်ရယ်
